Yûsuf sûresi Mekke’de
inmiştir. 111 âyettir. İsmini, içinde kıssası tafsilatlı bir şekilde anlatılan
Yûsuf (a.s.)’dan alır. Mushaf tertibine göre 12, iniş sırasına göre 53.
sûredir.
Nuzül
Sa‘d
b. Ebî Vakkâs (r.a.) der ki: Kur’ân-ı Kerîm Resûlullah (s.a.s.)’e indirilmeye
başladı. Efendimiz (s.a.s.) bir müddet ashâbına inen âyetleri okudu. Onların,
“Bize, biraz da kıssa anlatsanız” demeleri üzerine “Biz sana vahyettiğimiz
bu Kur’an ile kıssaların en güzelini anlatıyoruz” (Yûsuf 12/3) diye
başlayan Yûsuf (a.s.)’ın kıssası nâzil oldu. Yine Peygamberimiz onlara bir müddet
Kur’ân-ı Kerîm’i okuyunca, bu sefer de: “Bize bazı şeyler anlatsanız” demeleri
üzerine: “Allah, sözün en güzeli olan Kur’an’ı, âyetleri birbiriyle
âhenkdâr, uyumlu, tıklım büklüm hakîkat dolu bir kitâb hâlinde indirdi”
(Zümer 39/23) âyeti nâzil oldu. (Hâkim, el-Müstedrek, III, 345).
Başka
bir rivayete göre de yahudiler Mekke müşriklerine akıl vererek “Muhammed’e
sorun bakalım bilecek mi: İsrâiloğulları Mısır’a ne sebeple gidip oraya
yerleşmişlerdi?” dediler. Mekke müşrikleri gelip Allah Resûlü (s.a.s.)’e bunu
sorduklarında, cevap olarak Yûsuf sûresi nâzil olmuştur. (Âlûsî, Rûhu’l-me‘ânî,
XII, 170) Nitekim “Yûsuf ve kardeşlerinin yaşadıklarında, gerçeği arayanlar
ve sorup öğrenmek isteyenler için nice dersler ve ibretler vardır” (Yûsuf
12/7) âyetindeki “soranlar” ifadesinde buna işaret edildiği görülmektedir.
Muhammed
b. İshâk’a göre sûrenin iniş sebebi, kavmi tarafından zulme uğramış olan
Resûlullah (s.a.s.)’i teselli etmektir. Çünkü müşriklerin baskı, eziyet ve
işkenceleri karşısında Resûl-i Ekrem (s.a.s.) ve ashâbı zor durumda
kalmışlardı. Bu zor durumdan bir çıkış yolu arıyorlardı. İşte böyle çile ve
meşakkatlerin zirveye tırmandığı bir zamanda bu sûrenin inmesi, müslümanlar
için mühim bir teselli ve ferahlama vesilesi olmuştur. Zira bu sûrede tafsilatlı
olarak kıssası anlatılan Yûsuf (a.s.) da Filistin’de kardeşleri tarafından
bazı kötülüklere mâruz kalmış; fakat sonunda Mısır’ın devlet idâresinde söz
sahibi olmuş, kendisine düşmanlık eden kardeşlerine de her bakımdan yardımcı
olmuştu. (Elmalılı, Hak Dini, IV, 2841) Dolayısıyla Yûsuf (a.s.)’ın
kıssası Peygamber Efendimiz ve ashâbına, sabrettikleri takdirde Hz. Yûsuf'a
verilmiş olan mükâfatın bir benzerinin verileceğini ve Kureyşliler’in neticede
mağlup olup kendilerine boyun eğeceğini müjdelemektedir. Gerçekten de Allah
Resûlü (s.a.s.), müşriklerin baskısı karşısında Medine’ye hicret etmiş, sekiz
sene sonra Mekke’yi fethetmiş ve Kureyşliler ona boyun eğmiştir. İşin câlib-i
dikkat yanı, Efendimiz (s.a.s.) Kureyşliler’e, Hz. Yûsuf’un Mısır’da kardeşlerine
söylediği sözün aynısını söyleyerek: “Bugün sizi perişan etmek yok,
Allah sizi bağışlasın! O, merhametlilerin en merhametlisidir. (bk.
Yûsuf 12/92)Gidiniz hepiniz serbestsiniz!” buyurmuştur.
(Vâkıdî, el-Meğâzî, II, 835; İbn Sa’d, et-Tabakât, II, 142-143)
Konusu
Sûrenin
ilk üç âyetinde gerçekleri açıklayan ve apaçık bir kitap olan Kur’ân-ı Kerîm’in
âyetlerine, mânaları üzerinde aklımızı çalıştırıp anlayabilmemiz için Kur’an’ın
Arapça olarak indirildiğine ve bu sûrede kıssaların en güzelinin anlatılacağına
dikkat çekildikten sonra, 4. âyetten başlayarak 101. âyete kadar Yûsuf
(a.s.)’ın kıssası anlatılır. Sûre, kıssadan alınması gereken ders, ibret ve
öğütlerle nihâyete erer.
59: Yûsuf onların erzak yüklerini hazırlatınca şöyle dedi: “İkinci gelişinizde bana baba bir kardeşinizi de getirin. Görmez misiniz ki, ben ölçeği adam başına tam olarak veriyor ve misafirlerimi mümkün olan en iyi şekilde ağırlıyorum.”
60: “Eğer onu bana getirmezseniz, artık benden bir ölçek bile olsa erzak beklemeyin, sakın yanıma da yaklaşmayın.”
61: Kardeşleri de: “Onu bizimle göndermesi için babasını iknâ etmeye çalışacağız; evet, bir yolunu bulup bunu mutlaka başaracağız” dediler.
62: Yûsuf, hizmetçilerine şöyle dedi: “Onların ödedikleri erzak bedellerini de yüklerinin içine koyun; umulur ki evlerine varıp yüklerini açtıklarında bunun farkına varırlar da belki daha istekli ve güven içinde bize tekrar gelirler.”
TEFSİR:
Yûsuf
(a.s.), muhtemel ki, erzak yükleri hazırlanıncaya kadar kardeşlerini kendi
hânesinde ağırladı, ziyafetler verdi, ikram ve ihsanda bulundu. Bu sırada
onlarla konuştu. Konuşma esnasında durumları, aileleri, baba ve diğer
kardeşleri hakkında daha teferruatlı bilgi aldı. Geride yaşlı bir babaları ve
ona yardımcı olan bir kardeşleri olduğunu söylediler. Bu sebeple onu
getiremediklerini, fakat onun adına da erzak almak için bir deve getirdiklerini
belirtip, yiyecek verirken onu da hesaba katmasını talep ettiler. Hz. Yûsuf
onların istedikleri şekilde yüklerini hazırlattı. Ancak, çok sevdiği öz kardeşi
Bünyamin’i yanına getirtmek için bunu fırsat olarak değerlendirdi. İkinci
gelişlerinde babalarıyla birlikte kalan o kardeşlerini de yanlarında mutlaka
getirmelerini istedi. Getirmedikleri takdirde, “geride bir kardeşimiz daha var”
sözlerinde yalancı sayılacakları için, Mısır ülkesinin herhangi bir yerinden
bir daha erzak almalarının asla mümkün olamayacağını ve bu konuda kendisinin de
yapacağı bir şey bulunmadığını kesin bir dille ifade etti. Hedefi, Bünyamin’i
getirmeye onları mecbur bırakmaktı. Onlar da mesajı tam olarak aldılar, işin
ciddiyetini kavradılar ve bir yolunu bulup babalarını ikna ederek Bünyamin’i
mutlaka getirmeye çalışacaklarını söylediler. Bu arada Hz. Yûsuf, hem
kerîmliğinin ve cömertliğinin bir tezahürü olarak, hem de kardeşlerinin bir
daha ki sefere daha kolay ve istekli gelmelerine yardımcı olacağını hesaba
katarak, aldıkları erzak karşılığında ödedikleri sermayelerini de geri
yüklerinin içine koydurdu.
Yûsuf
(a.s.) bütün bunları, Rabbinin kendisine verdiği talimatlar doğrultusunda
yapıyordu. Ona kalsa babasına derhal müjdeyi ulaştırır ve ailesini yanına
alırdı. Fakat ilâhî hikmet daha bir takım imtihanların olmasını ve bir kısım
sırların çözülmesini gerektiriyordu:
Kardeşleri de: “Onu bizimle göndermesi için babasını iknâ etmeye çalışacağız; evet, bir yolunu bulup bunu mutlaka başaracağız” dediler.
2.
Diyanet Vakfı Meali
Dediler ki: Onu babasından istemeye çalışacağız, kuşkusuz bunu yapacağız.
3.
Diyanet İşleri (Eski) Meali
Kardeşleri: "Babasını ikna etmeye çalışacağız ve her halde bunu yaparız" dediler.
4.
Diyanet İşleri (Yeni) Meali
Dediler ki: “Onu babasından isteyeceğiz ve muhakkak bunu yaparız.”
5.
Elmalılı Hamdi Yazır Meali
Dediler ki: "Onun için babasından izin almaya çalışacağız. Her hâlü kârda bunu yapacağz."
6.
Elmalılı Meali (Orjinal) Meali
Dediler: her halde onun için babasından iradesini almağa çalışırız ve her halde yaparız
7.
Hasan Basri Çantay Meali
Dediler: «Onu babasından istemiye çalışırız ve her halde (bunu) yaparız».
8.
Hayrat Neşriyat Meali
Dediler ki: “Ona babasından müsâade almaya çalışacağız ve doğrusu biz (bunu)gerçekten yapacak olan kimseleriz.”
9.
Ali Fikri Yavuz Meali
Kardeşleri: “- Onu (Bünyamini) babasından istemeye çalışırız ve her halede başarırız.” dediler.
10.
Ömer Nasuhi Bilmen Meali
Dediler ki: «Ondan dolayı babasına müracaat eder, müsaade almaya çalışırız. Ve muhakkak biz (bunu) herhalde yaparız.»
11.
Ümit Şimşek Meali
Onlar “Onu babasından isteyeceğiz; herhalde getirmenin bir yolunu buluruz” dediler.
12.
Yusuf Ali (English) Meali
They said: "We shall certainly seek to get our wish about him from his father: Indeed we shall do it."
Sadece meal okumak ile Kur'ân-ı Kerim'in bir çok âyetinin tam mânâsı ile anlaşılması mümkün olmayabilir. Ayetlerin izahı için mutlaka bir tefsire başvurulması gerekir. Yusuf Sûresi 61. ayetinin tefsiri için tıklayınız
*
Türkçe okunuşlarından Kur'an-ı Kerim okumak uygun görülmemektedir. Ayetler Türkçe olarak arandıkları için sitemize eklenmiştir.
Teğâbün sûresi Medine’de nâzil olmuştur. 18 âyettir. İsmini, 9. âyette geçen ve “aldanma, aldatma, kar-zarar” mânasına gelen اَلتَّغَابُنُ (teğâbün) k ...
Yâsîn sûresi, Mekke’de nâzil olmuştur. 83 âyettir. İsmini birinci âyette geçen يٰسٓ (Yâsîn) kelimesinden alır. Resmî sıralamada 36, iniş sırasına gör ...
