Yûsuf sûresi Mekke’de
inmiştir. 111 âyettir. İsmini, içinde kıssası tafsilatlı bir şekilde anlatılan
Yûsuf (a.s.)’dan alır. Mushaf tertibine göre 12, iniş sırasına göre 53.
sûredir.
Nuzül
Sa‘d
b. Ebî Vakkâs (r.a.) der ki: Kur’ân-ı Kerîm Resûlullah (s.a.s.)’e indirilmeye
başladı. Efendimiz (s.a.s.) bir müddet ashâbına inen âyetleri okudu. Onların,
“Bize, biraz da kıssa anlatsanız” demeleri üzerine “Biz sana vahyettiğimiz
bu Kur’an ile kıssaların en güzelini anlatıyoruz” (Yûsuf 12/3) diye
başlayan Yûsuf (a.s.)’ın kıssası nâzil oldu. Yine Peygamberimiz onlara bir müddet
Kur’ân-ı Kerîm’i okuyunca, bu sefer de: “Bize bazı şeyler anlatsanız” demeleri
üzerine: “Allah, sözün en güzeli olan Kur’an’ı, âyetleri birbiriyle
âhenkdâr, uyumlu, tıklım büklüm hakîkat dolu bir kitâb hâlinde indirdi”
(Zümer 39/23) âyeti nâzil oldu. (Hâkim, el-Müstedrek, III, 345).
Başka
bir rivayete göre de yahudiler Mekke müşriklerine akıl vererek “Muhammed’e
sorun bakalım bilecek mi: İsrâiloğulları Mısır’a ne sebeple gidip oraya
yerleşmişlerdi?” dediler. Mekke müşrikleri gelip Allah Resûlü (s.a.s.)’e bunu
sorduklarında, cevap olarak Yûsuf sûresi nâzil olmuştur. (Âlûsî, Rûhu’l-me‘ânî,
XII, 170) Nitekim “Yûsuf ve kardeşlerinin yaşadıklarında, gerçeği arayanlar
ve sorup öğrenmek isteyenler için nice dersler ve ibretler vardır” (Yûsuf
12/7) âyetindeki “soranlar” ifadesinde buna işaret edildiği görülmektedir.
Muhammed
b. İshâk’a göre sûrenin iniş sebebi, kavmi tarafından zulme uğramış olan
Resûlullah (s.a.s.)’i teselli etmektir. Çünkü müşriklerin baskı, eziyet ve
işkenceleri karşısında Resûl-i Ekrem (s.a.s.) ve ashâbı zor durumda
kalmışlardı. Bu zor durumdan bir çıkış yolu arıyorlardı. İşte böyle çile ve
meşakkatlerin zirveye tırmandığı bir zamanda bu sûrenin inmesi, müslümanlar
için mühim bir teselli ve ferahlama vesilesi olmuştur. Zira bu sûrede tafsilatlı
olarak kıssası anlatılan Yûsuf (a.s.) da Filistin’de kardeşleri tarafından
bazı kötülüklere mâruz kalmış; fakat sonunda Mısır’ın devlet idâresinde söz
sahibi olmuş, kendisine düşmanlık eden kardeşlerine de her bakımdan yardımcı
olmuştu. (Elmalılı, Hak Dini, IV, 2841) Dolayısıyla Yûsuf (a.s.)’ın
kıssası Peygamber Efendimiz ve ashâbına, sabrettikleri takdirde Hz. Yûsuf'a
verilmiş olan mükâfatın bir benzerinin verileceğini ve Kureyşliler’in neticede
mağlup olup kendilerine boyun eğeceğini müjdelemektedir. Gerçekten de Allah
Resûlü (s.a.s.), müşriklerin baskısı karşısında Medine’ye hicret etmiş, sekiz
sene sonra Mekke’yi fethetmiş ve Kureyşliler ona boyun eğmiştir. İşin câlib-i
dikkat yanı, Efendimiz (s.a.s.) Kureyşliler’e, Hz. Yûsuf’un Mısır’da kardeşlerine
söylediği sözün aynısını söyleyerek: “Bugün sizi perişan etmek yok,
Allah sizi bağışlasın! O, merhametlilerin en merhametlisidir. (bk.
Yûsuf 12/92)Gidiniz hepiniz serbestsiniz!” buyurmuştur.
(Vâkıdî, el-Meğâzî, II, 835; İbn Sa’d, et-Tabakât, II, 142-143)
Konusu
Sûrenin
ilk üç âyetinde gerçekleri açıklayan ve apaçık bir kitap olan Kur’ân-ı Kerîm’in
âyetlerine, mânaları üzerinde aklımızı çalıştırıp anlayabilmemiz için Kur’an’ın
Arapça olarak indirildiğine ve bu sûrede kıssaların en güzelinin anlatılacağına
dikkat çekildikten sonra, 4. âyetten başlayarak 101. âyete kadar Yûsuf
(a.s.)’ın kıssası anlatılır. Sûre, kıssadan alınması gereken ders, ibret ve
öğütlerle nihâyete erer.
56: Böylece Yûsuf’u Mısır’a yerleştirdik ve kendisine imkân ve iktidar verdik. Öyle ki, ülkenin her tarafında onun sözü geçiyordu. Biz rahmetimizi dilediğimize eriştirir, iyilik eden ve işini güzel yapanların mükâfatını asla zâyi etmeyiz.
57: Bununla birlikte, iman edip Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için âhiret mükâfatı elbette daha hayırlıdır.
TEFSİR:
Allah
Teâlâ Hz. Yûsuf’u hapisten kurtardığı gibi, bir de ona Mısır ülkesinde yüksek
bir nüfuz ve iktidar lütfetti. Ülke tamamıyla onun idare ve kontrolü altına
verildi. İstediği yerde dilediği gibi tasarruf edebiliyordu. Ülkenin her
yerinde sözü geçiyor, her dediği yapılıyordu. Sağladığı emniyet ve asayiş,
kazandığı sevgi ve itibar, ulaştığı o büyük nüfuz ve iktidar ile bütün ülkeyi
tasarrufu altına almıştı. Bir kimse kendi evini nasıl tanır ve nasıl kimseye
sormadan istediği gibi kullanabilirse, Yûsuf (a.s.) da Mısır ülkesinin her bir
tarafını öyle avucu içi gibi biliyor ve orada istediğini yapabiliyor,
yaptırabiliyordu. Bu ifadeler, onun Mısır ülkesi ve devleti üzerindeki tasarruf
gücünün kemâlini en güzel şekilde ortaya koymaktadır.
Hz.
Yûsuf’a verilen ilim, hikmet, nübüvvet, akıl, sabır, metanet ve dünya saltanatı
gibi bahsi geçen nimetler, Allah Teâlâ’nın ona olan rahmetinin bir tezâhürü
idi. Allah dilediği kullarına istediği kadar merhamet etmede serbesttir. Kimse
O’nun irade ve ihtiyarına karşı gelemez. Bir taraftan da Allah, iyi ve güzel
davrananların, ihsan şuuruyla hayırlı ameller peşinde koşanların mükâfatını
zayi etmeyeceğini müjdelemektedir. Yani O, herhangi bir kayd ü şart olmaksızın
dilediğine rahmet ettiği gibi, iyi olan, iyilik yapan kullarının ecrini ise
asla zayi etmez, emeklerini boşa çıkarmaz, tamı tamına öder, hatta fazlasını
verir. İşte Hz. Yûsuf’un hali bunun en güzel bir numûnesidir. Yalnız Allah
Teâlâ’nın vereceği mükâfatlar dünya hayatıyla sınırlı değildir. O, iman edip
takvâ üzere bir hayat süren kullarına âhirette de bol bol mükâfatlar
verecektir. Ebedî olan âhiret mükâfatının, pek çok elemlerle karışık ve fani
olan dünya mükâfatından daha hayırlı olacağında şüphe yoktur.
Mısır’da
devletin idaresini eline alan Hz. Yûsuf, kralın rüyasını tâbir ettiği
istikamette hareket etti. Lâzım gelen tedbirleri alarak bolluk senelerinde
ziraata ehemmiyet verdi. Mümkün olduğu nispette üretimi artırıp ihtiyaç fazlası
ürünleri depoladı. Nihayet rüyanın işaret ettiği kıtlık seneleri gelip çattı.
Bu sefer Mısır halkı bir taraftan depolanmış olan ürünlerle kendi ihtiyaçlarını
karşılamaya, bir taraftan da bundan çevre ülkelere ihraç etmeye başladılar.
Çünkü kıtlık sadece Mısır’da değil, Kuzey Arabistan, Ürdün, Filistin ve
Suriye’de de etkisini göstermiş, bu bölgelerin halkı da yiyecek sıkıntısı
çekmeye başlamıştı. Her taraftan insanlar Mısır’dan erzak satın almak için
geliyorlardı. Bu sırada Hz. Ya’kub da Yûsuf’un öz kardeşi Bünyâmin hariç,
diğer oğullarını erzak almak için Mısır’a gönderdi:
Bununla birlikte, iman edip Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için âhiret mükâfatı elbette daha hayırlıdır.
2.
Diyanet Vakfı Meali
İman edip de (kötülüklerden) sakınanlar için ahiret mükâfatı daha hayırlıdır.
3.
Diyanet İşleri (Eski) Meali
Ama ahiret ecri, inananlar ve Allah'a karşı gelmekten sakınanlar için daha iyidir.
4.
Diyanet İşleri (Yeni) Meali
Elbette ki, ahiret mükâfatı, inananlar ve Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için daha iyidir.
5.
Elmalılı Hamdi Yazır Meali
İman edip takva yolunu tutanlar için elbette ahiret mükafatı daha hayırlıdır.
6.
Elmalılı Meali (Orjinal) Meali
Ve elbette Âhiret ecri daha hayırlı fakat iyman edip takvâ yolunu tutanlar için
7.
Hasan Basri Çantay Meali
Îman edib de takvaada devam edenlere haas olan âhiret mükâfatı ise elbet daha hayırlıdır.
8.
Hayrat Neşriyat Meali
Âhiret mükâfâtı ise, îmân edip (günahlardan) sakınmakta olanlar için elbette daha hayırlıdır.
9.
Ali Fikri Yavuz Meali
İman edip takva yolunu tutanlar için, elbette ahiret mükâfatı da hayırlıdır.
10.
Ömer Nasuhi Bilmen Meali
Ve elbette ki, imân etmiş ve takvâya devam eder bulunmuş kimseler için ahiretin mükâfaatı daha hayırlıdır.
11.
Ümit Şimşek Meali
Âhiret ödülü ise, iman eden ve sakınanlar için daha da hayırlıdır.
12.
Yusuf Ali (English) Meali
But verily the reward of the Hereafter is the best, for those who believe, and are constant in righteousness.
Sadece meal okumak ile Kur'ân-ı Kerim'in bir çok âyetinin tam mânâsı ile anlaşılması mümkün olmayabilir. Ayetlerin izahı için mutlaka bir tefsire başvurulması gerekir. Yusuf Sûresi 57. ayetinin tefsiri için tıklayınız
*
Türkçe okunuşlarından Kur'an-ı Kerim okumak uygun görülmemektedir. Ayetler Türkçe olarak arandıkları için sitemize eklenmiştir.
Tahrîm sûresi Medine’de nâzil olmuştur. 12 âyettir. “Tahrîm”, “haram kılmak” demektir. Birinci âyette Resûlullah (s.a.s.)’in, bazı helâl gıdaları, geç ...
"Şunu iyi bilin ki, Allah dostlarına hiçbir korku yoktur ve onlar asla üzülmeyeceklerdir. Onlar hakkıyla iman etmişlerdir ve Allah’a karşı gelmekte ...
