Sād
sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 88 âyettir. İsmini 1. âyettekiصٓ (Sād) harfinden alır. Hem
Mushaf tertîbine göre hem de iniş sırasına göre 38. sûredir.
Nuzül
Mushaftaki sıralamada otuz sekizinci, iniş sırasına göre de otuz sekizinci sûredir. Kamer sûresinden sonra, A‘râf sûresinden önce Mekke’de inmiştir.
Konusu
Kur’ân-ı
Kerîm’in hak kitap, Hz. Muhammed (s.a.s.)’in de gerçek peygamber olduğu ve
bunların getirdiği tâlimatların Allah’ın buyrukları olduğu beyân edilir.
Resûlullah (s.a.s.)’e karşı gelen müşrikler uyarılır. Ne yaparsa yapsınlar
Kur’ân-ı Kerîm ve Peygamber karşısında mutlaka hezimete uğrayacakları
hatırlatılır. Geçmiş kavimlerin durumu kısa bir anlatımla buna misal verilir.
Neticede kâfirler mağlup olacak, müslümanlar ise devlet ve saltanata
erişeceklerdir. Bu sebeple Hz. Dâvûd ve Hz. Süleyman kıssalarıyla Peygamberimiz
ve müslümanların, elde edecekleri maddi imkânları İslâm’ın bekâsı yolunda nasıl
kullanacakları öğretilir. Hz. Eyyûb kıssasıyla, kulun Rabbine tevekkül edip O’ndan
yardım dilerken, işin kendine düşen kısmını aksatmadan yerine getirmesi
önerilir. Kıpırdamayacak derecede hasta haliyle: “Ayağını yere vur!” emrine
muhatap olması bunu gösterir. Böylece “Gayret kuldan, tevfik Allah’tan”
düstûruna işaret edilir. Peygamberlere iman ve itaat edenlerin güzel
akıbetlerinden, onlara iman etmeyenlerin de feci sonlarından, sonradan gelenler
için birer ibret tablosu arz edilir. İnsanlar, şeytanın düşmanlığına karşı
ciddiyetle uyarıldıktan sonra, sûrenin başında olduğu gibi sonunda da Kur’an’ın
önemine tekrar yer verilir.
30: Biz, Dâvûd’a Süleyman’ı lutfettik. O ne güzel bir kuldu. Gerçekten o, tam bir teslimiyet ve samimiyetle sürekli Allah’a yönelir dururdu.
31: Bir ikindi vakti ona, tek ayağını tırnağı üzere kaldırıp diğer üç ayağı üzerinde duran ve süratli koşan safkan atlar arz edilmişti.
32: Süleyman: “Benim bu atlara ve güzel şeylere olan sevgim, ancak bana Rabbimi hatırlattıkları ve O’nun adını yaymaya hizmet ettikleri içindir” dedi. Ve atlar koşup, tozdan perdelerin arkasında görünmez oluncaya kadar onları hayranlıkla seyretti.
33: Ardından, “Onları bana geri getirin” diye emretti. Atlar gelince, onların bacaklarını ve boyunlarını sıvazlamaya başladı.
TEFSİR:
Hz.
Süleyman, kendisine hem dünya hem âhiret, hem madde hem de mâna sultanlığı
verilmiş bir peygamberdi. Savaşlarda ve başka hizmetlerde kulanılmak üzere at
besletir; idman yaptırılması için onların koşturulmasını emrederdi. Bazan
kendisi de buna nezaret ederdi. Bir seferinde yine bir ikindi vakti onların
bakım ve idmanlarına nezaret etmiş ve “Ben bunları nefsim için değil, Allah’ı
zikretme, O’nun zikredilmesini sağlama ve dinini güçlendirme bakımından
seviyorum” demişti. Atlara sevgisi ve onlarla meşguliyeti, namazını veya
virdini aksatmasına sebep olmamıştı. Nihâyet o atlar, koşup toz perdelerinin
arkasına gizlendiler. Veya güneş battı, görünmez oldular. Yahut ahırlara
çekildiler. Süleyman (a.s.), atların getirilmesini emretti ve onların
bacaklarını, boyunlarını sıvazlamaya başladı. Okşadı, tımarlarına îtinâ
gösterdi.
Âyet-i kerîme, atların duruştaki ve gidişteki
güzellikleriyle ilâhî bir kudret tecellîsini sergilediklerine ve insana
doyumsuz bir haz verdiklerine işaret eder. Yine atlar târih boyunca
cengâverlerin kahramanlık, zafer ve fetih müjdecisi olmuşlardır. Cenâb-ı
Hakk’ın Kur’ân-ı Kerîm’de Allah yolunda koştukça koşan, tırnaklarından
kıvılcımlar saçan, sabahleyin düşman saflarına dalan atlara yemin etmesi,
onların kıymetini haber veren en ulvî beyânlardır. (bk. Âdiyât 100/1-3)
Resûlullah
(s.a.s.) şöyle buyurur:
“Kıyâmet
gününe kadar atların alınlarına hayır, yâni ecir ve ganimet düğümlenmiştir.” (Buhârî,
Cihâd 43; Müslim, İmâre 96-99)
“Kim
Allah’a gerçekten inanarak ve va’dine gönülden bağlanarak O’nun yolunda cihâd
etmek için at beslerse, o atın yediği, içtiği, gübresi ve bevli kıyâmet gününde
o kimsenin sevapları arasında olacaktır.” (Buhârî, Cihâd 45; Nesâî, Hayl
11)
Süleymân (a.s.), her ne kadar atları ve diğer dünya
malını Allah’ı zikir ve O’nun dinini yüceltmek için sevdiğini söylese de, bir
peygamber olarak dünyayı sevdiğini dile getirmesi Allah muhabbeti karşısında
bir zelle hususiyeti taşımış olmalıdır ki, Cenâb-ı Hak onu canıyla ve malıyla
imtihana tâbi tuttu. Bir anda bütün kudretini ve malını elinden aldı; hiçbir
şeyi kalmadı:
Bir ikindi vakti ona, tek ayağını tırnağı üzere kaldırıp diğer üç ayağı üzerinde duran ve süratli koşan safkan atlar arz edilmişti.
2.
Diyanet Vakfı Meali
Akşama doğru kendisine, üç ayağının üzerine durup bir ayağını tırnağının üzerine diken çalımlı ve safkan koşu atları sunulmuştu.
3.
Diyanet İşleri (Eski) Meali
Ona bir akşam üstü, çalımlı, cins koşu atları sunulmuştu.
4.
Diyanet İşleri (Yeni) Meali
Hani ona akşamüstü bir ayağını tırnağı üstüne dikip üç ayağının üzerinde duran çalımlı ve soylu atlar sunulmuştu.
5.
Elmalılı Hamdi Yazır Meali
Hani kendisine bir zaman akşam üstü iyi cins ve rahvan atlar gösterilmişti.
6.
Elmalılı Meali (Orjinal) Meali
Arzolundukda kendisine akşam üstü sâfinat halinde halıs atlar
7.
Hasan Basri Çantay Meali
Hani ona öğleden sonra bir ayağını tırnağı üstüne dikib üç ayağının üzerinde duran sür'atli koşu atları gösterilmişdi de,
8.
Hayrat Neşriyat Meali
Hani ona bir ikindi sonrası, (bir ayağını tırnağı üzerine kaldırıp diğer) üç ayağı üzerinde duran ve sür'atli koşan atlar arz edilmişti.
9.
Ali Fikri Yavuz Meali
Hani ona öğleden sonra, saf-kan meşhur koşucu atlar arz olundukda,
10.
Ömer Nasuhi Bilmen Meali
O vakti ki, O'na süratle yürür durur hâlis atlar, öğleden sonra gösterilmişti.
11.
Ümit Şimşek Meali
Hani bir ikindi vakti ona duruşu zarif, koşması çevik mi çevik atlar sunulmuştu.
12.
Yusuf Ali (English) Meali
Behold, there were brought before him, at eventide coursers of the highest breeding, and swift of foot;
Sadece meal okumak ile Kur'ân-ı Kerim'in bir çok âyetinin tam mânâsı ile anlaşılması mümkün olmayabilir. Ayetlerin izahı için mutlaka bir tefsire başvurulması gerekir. Sâd Sûresi 31. ayetinin tefsiri için tıklayınız
*
Türkçe okunuşlarından Kur'an-ı Kerim okumak uygun görülmemektedir. Ayetler Türkçe olarak arandıkları için sitemize eklenmiştir.
Tahrîm sûresi Medine’de nâzil olmuştur. 12 âyettir. “Tahrîm”, “haram kılmak” demektir. Birinci âyette Resûlullah (s.a.s.)’in, bazı helâl gıdaları, geç ...
"Şunu iyi bilin ki, Allah dostlarına hiçbir korku yoktur ve onlar asla üzülmeyeceklerdir. Onlar hakkıyla iman etmişlerdir ve Allah’a karşı gelmekte ...
