TEFSİR:
Allah’ın
dinine, peygamberine ve ona inananlara düşmanlık yapanlar, insanları Allah
yolundan saptırmak için şer planları hazırlayanlar başlarına gelecek şu
tehlikelerle tehdit edilmektedirler:
›
Allah’ın, Karun ve avânelerine yaptığı gibi, onları yerin dibine
geçirmesi. Nitekim Karun hakkında: “Biz Kârun’u da, evini barkını da yerin
dibine geçiriverdik.” (Kasas 28/81) buyrulur. İnsan hiç olmasa şu turnanın
halinden ibret almalıdır: Turna, iki ayağı ile değil tek ayağıyla yere basar.
Diğer ayağı üzerine de basacak olsa yerin kendisini batırmasından korktuğu için
onun üzerine dayanmaz. Kuş bile yere batmaktan emin olmayınca gaflet içinde
yeryüzünde yürüyen akıl sahibi insanın daha dikkatli olması gerekir.
›
Tam bir gaflet içinde bulunurlarken, beklemedikleri ve ummadıkları
bir yerden azabın başlarına gelmesi. Uyku ve istirahat hali buna misaldir.
Nitekim âyet-i kerîmede buyrulur: “Geceleyin uyurlarken veya gündüz vakti
dinlenirlerken azabımız ansızın başlarına çöküverdi.” (A‘râf 7/4)
› Onlar
yeryüzünde gezip dolaşırlarken, ticâret yaparlarken ve dünya işleriyle
uğraşırlarken azabın onları yakalayıvermesi. Şu âyetler ne kadar uyarı ve
tehdit yüklüdür: “Anlaşılan onlar, dünyevî meseleler veya şahsî menfaatleri
üzerinde birbirleriyle çekişip dururlarken kendilerini apansız ve kıskıvrak
yakalayacak olan korkunç bir çığlıktan başka bir şey beklemiyorlar. O çığlık geldiği
zaman ise, artık ne bir vasiyet yapmaya fırsat bulabilirler, ne de ailelerinin
yanına dönebilirler.” (Yâsîn 36/49-50)
› Allah’ın
onları korkuta korkuta, eksilte eksilte, zamana yayarak, içten içe çürüterek
helâke sürüklemesi.
Bu
ilâhî ikaz ve tehditlerden maksat, din düşmanlığı yapanları iyilik yapmaya
yönlendirmek; Allah’ın fırsat tanımasının hiç azap etmeyeceği mânasına
gelmediğini bildirmektir. Yoksa O’nun azabı geldiği zaman kimse ona mâni
olamaz. Resûlullah (s.a.s.) şöyle
buyurur: “Allah zâlime mühlet verir. Onu bir de yakaladı mı bırakmaz.”
(Buhârî, Tefsir 11/5; Müslim, Bir 62) Yâni ona zaman tanır, ömrünü uzatır;
böylece onun zulmü çoğalır, sonra onu şiddetli bir şekilde yakalayıverir.
Yakaladığında da artık onu bırakmaz. Kimse de onu Allah’ın elinden kurtaramaz.
Bu hususa temas eden âyet-i kerîmelerde de şöyle buyrulur:
“Rabbin
gerçekten çok bağışlayıcıdır, engin merhamet sahibidir. Eğer kazandıkları
günahlar yüzünden insanları hemen cezalandıracak olsaydı, hiç beklemez onlara
azabı derhal gönderiverirdi. Fakat onlar için azabın geleceği belirli bir vakit
vardır ki o vakit geldiğinde, ondan kaçıp sığınacak hiçbir yer bulamazlar.” (Kehf 18/58)
“Eğer
Allah insanları yaptıkları günahlar yüzünden hemen cezalandıracak olsaydı,
yeryüzünde tek bir canlı bile bırakmazdı. Fakat Allah belirlenmiş bir vakte
kadar onlara süre tanıyor. Vâdeleri dolunca gerekeni yapacaktır. Allah,
kullarını hakkiyle görmektedir.” (Fâtır 35/45)
Halbuki
inkâr dehlizlerinde dolaşan bu gâfiller, kendilerini kuşatan varlık âlemine bir
bakacak olsalar, tüm varlığın Allah’ın kudretine boyun eğdiğini, O’nun sonsuz
ilim, hikmet ve kudretini haykırdığını göreceklerdir:
Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri
