Nahl
sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 128 âyettir. İsmini 68. âyetinde geçen ve “bal
arısı” mânasına gelen اَلنَّحْلُ (Nahl) kelimesinden
alır. Mushaf tertîbine göre 16, nüzûl sırasına göre 70. sûredir.
Nuzül
Mushaftaki sıralamada on altıncı, iniş sırasına göre yetmişinci sûredir. Kehf sûresinden sonra, Nûh sûresinden önce Mekke’de nâzil olmuştur. Sondan üç âyetin Medine’de indiği yolunda rivayetler vardır. Hicretten bahseden 41. âyet ve sonrasının Medine’de indiği yolundaki görüş zayıf bulunmaktadır (41. âyetin tefsirine bk.).
Konusu
Nahl
sûresi, peygamberlere gönderilen vahyin esas hedefinin tevhîd inancı yani
“Allah’tan başka ilâh yoktur. Yalnızca O’na kulluk edilmeli ve sadece O’ndan
korkulmalıdır” anlayışı olduğunu vurgulayarak başlar ve ağırlıklı olarak
tevhidin delilleri üzerinde durur. Bununla beraber sûrede kâfirlerin bir kısım
itirazlarına cevaplar verilir, iddiaları çürütülür ve şüpheleri ortadan
kaldırılır. Resûlullah (s.a.s.)’in getirdiği dinin insan hayatında yapmayı
hedeflediği değişim ve dönüşümler açıkça ortaya konur. Bu bağlamda adâlet,
ihsan, sözünde durma, yemin ve anlaşmalara riâyet, haramlar-helâller ve tevbe
gibi ahlâk ve muâmelâtla ilgili esaslar belirlenir. Yeri geldikçe öldükten
sonra dirilme, hesap verme, cennet ve cehennem konularına temas edilir. Son
olarak Peygamberimiz ve ona tâbi olanlara, kâfirlerin düşmanlık ve
işkencelerine karşı nasıl bir tavır takınmaları gerektiği; zaman, mekan ve
muhatabın durumunu dikkate alarak İslâm’ı nasıl tebliğ etmeleri lâzım geldiği
hatırlatılır.
112: Allah ibret için bir ülkeyi örnek veriyor: Bu ülkenin halkı emniyet ve huzur içinde yaşıyor; rızıkları her taraftan bol bol geliyordu. Sonra bunlar Allah’ın nimetlerine nankörlük edince, Allah da yaptıklarına karşılık onlara bütün benliklerini saran bir açlığı ve korkuyu tattırdı.
113: Onlara bizzat kendilerinden bir peygamber de geldi, fakat onu yalanladılar. Zulme gömülmüş giderlerken, çok geçmeden, onları azap kıskıvrak yakalayıverdi.
TEFSİR:
Burada
şöyle bir ülke tasviri yapılmaktadır: Bu ülkenin halkı gayet emniyet ve güven
içinde yaşamaktadır. Komşu ülkelerle ilişkileri dostâne ve iyidir. Düşman
istilası, baskın tehlikesi, anarşi ve terör söz konusu değildir. Havası hoş,
suyu güzel, tabiî güzellikleri müstesnâdır. Hiçbir korku, sıkıntı, darlık ve
endişeleri bulunmamaktadır. İhtiyaç duydukları bütün rızıklar her yerden bol
bol gelmekte; sebzeler, meyveler, ürünler yağmur gibi yağmaktadır. Yiyecek,
içecek, giyecek gibi tabii ihtiyaçlar bol miktarda bulunmaktadır. Dolayısıyla
hiçbir kıtlık ve açlık korkusu yoktur. Halk, ülkelerinden pek memnun olup,
burayı bırakarak başka bir yere göçmeyi düşünmüyorlar.
Fakat
bu ülkede yaşayan halkın Allah’ın kendilerine bahşettiği nimetlerin kıymetini
bilmedikleri, onlara karşılık Allah’a gerektiği şekilde şükretmedikleri, hatta
Allah’ın nimetlerine nankörlükle mukabelede bulundukları anlaşılmaktadır.
Allah’ın nimetleri içinde yüzüyor, fakat O’na isyan ediyorlar. Günahlara
dalıyor, işlemedikleri günah, yapmadıkları rezalet kalmıyor. Daha da önemlisi
kendi aralarından bir peygamber çıkıyor, onları kötülüklerden vazgeçmeye ve
iyilik yapmağa çağırıyor. Fakat bunlar, yaptıkları yetmiyormuş gibi o
peygamberi de yalanlıyor, ona eziyet ediyor ve onun tâbilerine olmadık
işkenceler yapıyorlar. Böylece Allah’ın rahmet ve merhametinden uzaklaşıp
gazabına uğruyorlar. Yapmakta oldukları suçlar yüzünden Allah onlara azap
ediyor. Yıllarca süren kıtlıklar verip onları aç ve çaresiz bırakıyor.
Emniyetlerini kaldırıp üzerlerine her taraftan korku kapıları açıyor.
Düşmanlarının istilasına uğratıp onları soyduruyor, öldürüyor, mahvediyor.
Başlangıçta bulunan emniyet, güven, huzur, istikrar, bolluk ve mutluluk gibi
güzellikler yerlerini bütünüyle korku, anarşi, açlık, huzursuzluk ve yok oluşa
terk ediyor.
Âyet-i
kerîmelerde tasvir edilen ülkenin, “Çevrelerindeki insanlar yakalanıp
götürülürken ve malları yağma edilirken, yaşadıkları Mekke’yi can ve mal
emniyeti bakımından güvenilir ve mukaddes bir Harem bölgesi kıldığımızı
görmezler mi?” (Ankebût 29/67) ayeti gereğince emin ve güvenli bir belde
kılınan; İbrâhim (a.s.)’ın, “Rabbim!
Sen de insanlardan bir kısmının gönlünü onlara yönlendir ve onları çeşitli
ürünlerle rızıklandır ki sana şükretsinler” (İbrâhim 14/37), “Rabbim!
Burayı emniyetli bir belde kıl; halkından Allah’a ve âhiret gününe iman
edenleri de çeşit çeşit ürünlerle rızıklandır...” (Bakara 2/126) şeklindeki
duaları bereketiyle rızkı her taraftan gelen Mekke olduğu belirtilmektedir.
Fakat şurası bir gerçektir ki, yeraltı ve yerüstü zenginlikleri, huzur, güven
vs. gibi Allah’ın verdiği her türlü nimete nankörlük eden, onları Allah’a taat
yolunda yerli yerince kullanmayan, İsrâf edip saçıp savuran ve hatta onları
Allah isyan yolunda kullanan her ülkenin akıbeti işte böyledir. Böyle kötü bir
âkıbete uğramamak için Allah’a kulluk etmeli, nimetlerine şükretmeli,
haramlardan uzak durarak helâl, temiz ve hoş şeylerle nezih bir hayat
sürülmelidir:
Allah ibret için bir ülkeyi örnek veriyor: Bu ülkenin halkı emniyet ve huzur içinde yaşıyor; rızıkları her taraftan bol bol geliyordu. Sonra bunlar Allah’ın nimetlerine nankörlük edince, Allah da yaptıklarına karşılık onlara bütün benliklerini saran bir açlığı ve korkuyu tattırdı.
2.
Diyanet Vakfı Meali
Allah, (ibret için) bir ülkeyi örnek verdi: Bu ülke güvenli, huzurlu idi; ona rızkı her yerden bol bol gelirdi. Sonra onlar Allah'ın nimetlerine karşı nankörlük ettiler. Allah da onlara, yaptıklarından ötürü açlık ve korku sıkıntısını tattırdı.
3.
Diyanet İşleri (Eski) Meali
Allah size güven ve huzur içinde olan bir kasabayı misal verir: Her taraftan oraya bolca rızık geliyordu. Ama Allah'ın nimetlerine nankörlük ettiler; bu yüzden Allah onlara yaptıklarına karşılık açlık ve korku belasını tattırdı.
4.
Diyanet İşleri (Yeni) Meali
Allah, şöyle bir kenti misal verdi: Orası güven ve huzur içinde idi. Oraya her taraftan bolca rızık gelirdi. Fakat Allah’ın nimetlerine nankörlük ettiler; bu yüzden yaptıklarına karşılık, Allah onlara şiddetli açlık ve korku ızdırabını tattırdı.
5.
Elmalılı Hamdi Yazır Meali
Allah bir şehri misal olarak verdi: Bu şehir güvenli, huzurlu idi, Oraya her yerden rızkı bol bol geliyordu. Ne var ki onlar Allah'ın nimetlerine karşı nankörlük ettiler. Allah da onlara, yaptıkları işler yüzünden açlık ve korku elbisesini (felâketini) tattırdı.
6.
Elmalılı Meali (Orjinal) Meali
Bir de Allah bir şehri mesel yaptı ki emniyyet ve asayiş içinde idi, ona her yerden rızkı bol bol geliyordu, derken Allahın nı'metlerine nankörlük etti, Allah da ona o yaptıkları san'atla açlık ve korku libâsını tattırıverdi
7.
Hasan Basri Çantay Meali
Allah o memleketi (size) bir (ibret) örneği olarak îrâd etdi ki o, korkudan emîn ve sakindi. Rızkı da kendisine her bir yandan bol bol geliyordu. Fakat o, Allahın ni'metlerine nankörlük etdi de Allah da ona (halkının) işlemekde ısrar etdikleri (kötülükler) yüzünden açlık ve korku libâsını (giydirib olanca acıları) tatdırdı.
8.
Hayrat Neşriyat Meali
Allah, bir şehri (Mekke'yi size) misâl getirdi. (Bu şehir) emniyet ve huzûr içinde idi, ona rızkı her taraftan bol bol geliyordu. Fakat (halkı) Allah'ın ni'metlerine nankörlük etti; Allah da onlara, (özene bezene) yapmakta oldukları şeyler sebebiyle açlık ve korku elbisesini tattırdı!
9.
Ali Fikri Yavuz Meali
Allah bir şehri misal (ibret örneği) yapıyor ki, o şehir emniyet ve huzur içinde bulunuyordu; oraya her yerden bol bol rızkı geliyordu. Nihayet o şehir (halkı) Allah'ın nimetlerine nankörlük etti. Allah da o şehir halkına, yaptıkları işler yüzünden açlık ve korku elbisesini taddırdı (açlık ve korkuyu hissettiler).
10.
Ömer Nasuhi Bilmen Meali
Ve Allah bir beldeyi bir örnek irâd eder ki, emin ve sükunet içinde idi, ona rızkı da her yerden bol bol gelirdi. Sonra Allah'ın nîmetlerine nankörlükte bulundular. Artık Allah da onlara işledikleri şeylerden dolayı açlık ve korku libasını tattırdı.
11.
Ümit Şimşek Meali
Allah huzur ve güven içinde olan ve rızkı her taraftan gelen bir beldeyi de misal olarak verdi. O belde halkı Allah'ın nimetlerine nankörlük edince, Allah da onlara, işleyip durdukları şeyler yüzünden, bütün benliklerini kaplayan bir açlık ve korkuyu tattırdı.
12.
Yusuf Ali (English) Meali
Allah sets forth a Parable: a city enjoying security and quiet, abundantly supplied with sustenance from every place: Yet was it ungrateful for the favours of Allah. so Allah made it taste of hunger and terror (in extremes) (closing in on it) like a garment (from every side), because of the (evil) which (its people) wrought.
Sadece meal okumak ile Kur'ân-ı Kerim'in bir çok âyetinin tam mânâsı ile anlaşılması mümkün olmayabilir. Ayetlerin izahı için mutlaka bir tefsire başvurulması gerekir. Nahl Sûresi 112. ayetinin tefsiri için tıklayınız
*
Türkçe okunuşlarından Kur'an-ı Kerim okumak uygun görülmemektedir. Ayetler Türkçe olarak arandıkları için sitemize eklenmiştir.
Peygamberimizin (s.a.v.) ismi Kur’an-ı Kerim’de beş defa geçmektedir. Peygamberimiz (s.a.v.) Kur’an’da dört defa “Muhammed”, bir defa da “Ahmed” olara ...
Sözlükte “korku namazı” anlamına gelen salâtü'l-havf tabiri fıkıhta düşman, eşkıya, hayvan saldırısı yahut yangın, sel tehlikesi gibi tehditler karşıs ...
Hatim, “Kur’ân-ı Kerîm’i başından sonuna kadar ezberden veya yüzünden okuma” demektir.
Ebû Ümâme radıyallahu anh, ben Resûlullah sallallahu aleyhi ve ...
