Zuhruf
sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 89 âyettir. İsmini 35. âyette geçen ve altın,
mücevher mânasına gelen اَلزُّخْرُفُ
(zuhruf) kelimesinden alır. Resmî tertibe göre 43, nüzûl sırasına göre 63.
sûredir.
Nuzül
Sûre Mekke’de, geliş sırası bakımından Şûrâ’dan sonra, Duhân’dan önce vahyedilmiştir. 45. âyetin Hz. Peygamber’in mi‘racında Kudüs’te Mescid-i Aksâ’da nâzil olduğuna dair bir rivayet varsa da bu, sûrenin Mekkî niteliğini değiştirmez; çünkü tefsirciler hicretten önce nâzil olan bütün sûrelere Mekkî demektedirler.
Konusu
Sûrede
Allah’ın birliği ve sonsuz kudret sahibi olduğu, Kur’an’ın Allah kelâmı ve Hz.
Muhammed (s.a.s.)’in de Allah’ın peygamberi olduğu ana fikri işlenir. Bu
çerçevede müşriklerin, Resûlullah (s.a.s.)’in davetine uymayıp atalarını körü
körüne taklit etmeleri, meleklere Allah’ın kızları demeleri, Allah’ın tüm
kâinatın yaratıcısı olduğunu bildikleri halde putlara tapmaları reddedilir. Hz.
İbrâhim, Hz. Mûsâ ve Hz. İsa’nın kıssalarından misaller verilerek, tevhid
çağrısına uyanların güzel âkıbetleri, uymayanların ise feci sonları ibret
alacak nazarlara arz edilir.
57: Rasûlüm! Meryem oğlu İsa’nın yaratılışı, birliğimiz ve kudretimizin bir delili olarak zikredilince senin kavmin bundan keyiflenip haykıra haykıra gülmeye başladılar:
58: “Bizim tanrılarımız mı daha üstün, yoksa o mu?” dediler. Onlar, gerçeği öğrenmek değil, sırf seninle tartışmak için böyle bir karşılaştırmaya ve itiraza yöneldiler. Zâten onlar son derece kavgacı bir topluluktur.
59: Oysa İsa, kendisine peygamberlik nimeti verdiğimiz ve babasız yaratmakla da hem İsrâiloğulları’na hem bütün insanlara kudretimizin ibretli delili kıldığımız bir kuldur.
TEFSİR:
Rivayete
göre, “Ey zâlimler! Şüphesiz siz de, Allah’ı bırakıp taptığınız putlar da
birer cehennem odunusunuz. Hepiniz birlikte oraya varacaksınız” (Enbiyâ’
21/98) ayeti nâzil olunca, Abdullahb.
Ziba’râ: “Bu, bize ve ilâhlarımıza mı, yoksa bütün ümmetlere şamil bir hüküm
mü?” dedi. Peygamberimiz (s.a.s.): “Hayır, bütün ümmetlere şamil bir hüküm” buyurdu.
Bunun üzerine Abdullah: “Ben seni yendim; Kâbe’nin Rabbine yemin ederim ki sen,
Meryem oğlu İsa’nın peygamber olduğunu iddia etmedin mi? İsa ve annesini
hayırla yâd etmiyor muydun? Sen hıristiyanların İsa ve annesine; yahudilerîn
Uzeyr’e taptıklarını ve meleklere de tapıldığını biliyorsun. Eğer bunlar
cehennemde olacaklarsa biz, hem bizim hem de ilâhlarımızın onlarla beraber
olmasına çoktan razıyız” dedi. Resûlullah (s.a.s.) sustu, kâfirler güruhu
sevindiler, güldüler ve çığlıklar attılar. O sırada, “Buna karşılık
kendilerine tarafımızdan ebedî mutluluk takdir edilmiş olanlara gelince, onlar
cehennemden uzak tutulacaklardır” (Enbiyâ’ 21/101) ayeti nâzil oldu. İşte
bu, Zuhruf sûresi 57. ayet de o zaman nâzil oldu. (Fahreddin er-Râzî, Mefâtîhu’l-gayb,
XXVII, 189)
Yine
rivayete göre az önce bahsedilen Enbiyâ 98. âyet nâzil olunca Kureyş müşrikleri:
“O halde hıristiyanların taptıkları Meryem oğlu İsa’nın durumu ne olacak?”
dediler. Peygamberimiz (s.a.s.): “O, Allah’ın kulu ve resûlüdür”
buyurdu. Bunun üzerine onlar: “Görmüyor musunuz bu adam, hıristiyanların
Meryem’in oğlunu rab edindikleri gibi bizim, kendisini rab edinmemizi istiyor”
dediler. Bunun üzerine: “Onlar, gerçeği öğrenmek değil, sırf seninle
tartışmak için böyle bir karşılaştırmaya ve itiraza yöneldiler. Zaten onlar son
derece kavgacı bir topluluktur” (Zuhruf 43/58) âyeti indi. (Taberî, XXV,
110-111)
Halbuki
Hz. İsa, hakkında tartışılacak ve dedikodu yapılacak biri değildir. Aksine,
Allah’ın peygamberlik nimetine eriştirdiği, babasız dünyaya getirmek suretiyle
kudretini gösteren ibretli bir delil yaptığı ve peygamber olarak gönderildiği
insanların yollarını düzeltmeleri için güzel bir numûne kıldığı müstesnâ bir
şahsiyettir.
Oysa İsa, kendisine peygamberlik nimeti verdiğimiz ve babasız yaratmakla da hem İsrâiloğulları’na hem bütün insanlara kudretimizin ibretli delili kıldığımız bir kuldur.
2.
Diyanet Vakfı Meali
O, sadece kendisine nimet verdiğimiz ve İsrailoğullarına örnek kıldığımız bir kuldur.
3.
Diyanet İşleri (Eski) Meali
Meryemoğlu, ancak kendisine nimet verdiğimiz ve İsrailoğullarına örnek kıldığımız bir kuldur.
4.
Diyanet İşleri (Yeni) Meali
İsa, sadece, kendisine nimet verdiğimiz ve İsrailoğulları’na örnek kıldığımız bir kuldur.
5.
Elmalılı Hamdi Yazır Meali
İsâ, ancak kendisine nimet verdiğimiz ve İsrailoğullarına örnek kıldığımız bir kuldur.
6.
Elmalılı Meali (Orjinal) Meali
Hayır o ilâh değil, halîs bir kuldur, biz ona in'am ettik ve kendisini Benî İsraîl için bir mesel yaptık
7.
Hasan Basri Çantay Meali
O, bizim kendisine ni'met verdiğimiz, İsrâîl oğullarına (ibret verici) bir misâl yapdığımız bir kuldan başkası değildi.
8.
Hayrat Neşriyat Meali
Doğrusu o (Îsâ), sâdece kendisine ni'met (peygamberlik) verdiğimiz bir kuldur; ve onu (babasız yaratmakla) İsrâiloğullarına (ibretli) bir misâl kıldık.
9.
Ali Fikri Yavuz Meali
O, Meryem'in oğlu İsa ilâh değil, ancak bir kuldur. Biz ona nimet verdik ve kendisini İsrailoğulları için (babasız yaratmakla) bir ibret kıldık.
10.
Ömer Nasuhi Bilmen Meali
O başka değil, bir kuldur ki, O'nun üzerine in'amda bulunduk ve O'nu İsrâiloğulları için bir ibret kıldık.
11.
Ümit Şimşek Meali
Nihayet o da bir kuldur ki, Biz onu nimetimize eriştirdik ve İsrailoğullarına bir nümune yaptık.
12.
Yusuf Ali (English) Meali
He was no more than a servant: We granted Our favour to him, and We made him an example to the Children of Israel.
Sadece meal okumak ile Kur'ân-ı Kerim'in bir çok âyetinin tam mânâsı ile anlaşılması mümkün olmayabilir. Ayetlerin izahı için mutlaka bir tefsire başvurulması gerekir. Zuhruf Sûresi 59. ayetinin tefsiri için tıklayınız
*
Türkçe okunuşlarından Kur'an-ı Kerim okumak uygun görülmemektedir. Ayetler Türkçe olarak arandıkları için sitemize eklenmiştir.
Teğâbün sûresi Medine’de nâzil olmuştur. 18 âyettir. İsmini, 9. âyette geçen ve “aldanma, aldatma, kar-zarar” mânasına gelen اَلتَّغَابُنُ (teğâbün) k ...
Yâsîn sûresi, Mekke’de nâzil olmuştur. 83 âyettir. İsmini birinci âyette geçen يٰسٓ (Yâsîn) kelimesinden alır. Resmî sıralamada 36, iniş sırasına gör ...
