Zuhruf
sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 89 âyettir. İsmini 35. âyette geçen ve altın,
mücevher mânasına gelen اَلزُّخْرُفُ
(zuhruf) kelimesinden alır. Resmî tertibe göre 43, nüzûl sırasına göre 63.
sûredir.
Nuzül
Sûre Mekke’de, geliş sırası bakımından Şûrâ’dan sonra, Duhân’dan önce vahyedilmiştir. 45. âyetin Hz. Peygamber’in mi‘racında Kudüs’te Mescid-i Aksâ’da nâzil olduğuna dair bir rivayet varsa da bu, sûrenin Mekkî niteliğini değiştirmez; çünkü tefsirciler hicretten önce nâzil olan bütün sûrelere Mekkî demektedirler.
Konusu
Sûrede
Allah’ın birliği ve sonsuz kudret sahibi olduğu, Kur’an’ın Allah kelâmı ve Hz.
Muhammed (s.a.s.)’in de Allah’ın peygamberi olduğu ana fikri işlenir. Bu
çerçevede müşriklerin, Resûlullah (s.a.s.)’in davetine uymayıp atalarını körü
körüne taklit etmeleri, meleklere Allah’ın kızları demeleri, Allah’ın tüm
kâinatın yaratıcısı olduğunu bildikleri halde putlara tapmaları reddedilir. Hz.
İbrâhim, Hz. Mûsâ ve Hz. İsa’nın kıssalarından misaller verilerek, tevhid
çağrısına uyanların güzel âkıbetleri, uymayanların ise feci sonları ibret
alacak nazarlara arz edilir.
31: Bir de dediler ki: “Bu Kur’an şu iki şehirden önde gelen büyük bir adama indirilmeli değil miydi?”
32: Ne o, Rabbinin rahmetini yoksa onlar mı bölüştürüyorlar (da, dilediklerine peygamberlik veriyor, istediklerini ondan mahrum ediyorlar? Üstelik zenginliklerine ve dünyalık mevkilerine bakarak insanlara üstünlük taslıyorlar.) Oysa dünya hayatında onların geçimliklerini aralarında biz paylaştırıyor ve bir kısmının diğerine iş gördürmesi için akıl, kabiliyet, zenginlik gibi yönlerden kimini kimine derecelerle üstün kılıyoruz! Fakat Rabbinin iman, hidâyet ve peygamberlik rahmeti, onların biriktirmekte oldukları dünyalık şeylerden çok daha hayırlıdır.
TEFSİR:
Esasen
Kur’an, müşriklere göre de şerefli bir kitaptı. Allah’ın gönülleri büyüleyen
mûcizevî bir kelamıydı. Açıkça söylemeseler de içlerinde bu kanaat vardı. Zaman
zaman da bu kanaatleri su üzerine vuruyordu. İşte burada haber verilen bir
hakikat de budur. Çünkü onlar Kur’an’ın indirilmesine değil, Mekke’nin ve
Taif’in zengin kodamanları varken, Muhammed (s.a.s.) gibi bir fakire
indirilmesine, böyle büyük bir şerefin ona layık görülmesine itiraz
ediyorlardı. Nitekim Velîd bin Muğîre şöyle demişti:
“−Kureyş’in
büyüğü ve efendisi olan ben, yahut Sakîf’in ulusu Amr b. Umeyr dururken, Kur’ân
Muhammed’e mi inecek?!..” (İbn Hişâm, es-Sîre, I, 385)
Halbuki
kulların Hak katındaki kıymeti, ne zenginlikle ne de soylulukladır; ancak
Allah’a derin bir saygı, korku ve emirlerine tam bir teslimiyetledir. Kaldı ki,
Hz. Muhammed Mustafa (s.a.s.) soy yönüyle de onların en şereflisi idi. Sadece
ana ve babadan yetim kalmıştı ve zengin de değildi.
Müşriklerin
yanılgısı şu noktada düğümlenmektedir. Onlar âhirete inanmayıp bütün hayatı
dünyadan, dünya zevk ve eğlencesinden ibaret görüyorlardı. Onlar için en mühim
değer ölçüsü para, mal, mülk ve diğer maddi imkânlardı. İnsan bunları ne kadar
elde eder, biriktirir, yer, içer, eğlenirse; nefsin o doymaz hazlarını ne kadar
teskin ve tatmin edebilirse o kadar avantajlı, o kadar akıllı ve üstündür. İşte
bu anlayış, İslâm’ın getirdiği hayat anlayışıyla taban tabana zıttır. Üstelik
dünyada rızıkları ve maişetleri; akıl, zeka ve istidatları; maddi ve mânevî tüm
nimet ve imkânları taksim eden insanlar değil kesinlikle Allah Teâlâ’dır. Kime
ne vereceğini ve ne kadar vereceğini takdir eden sadece O’dur. Bunu yaparken de
hiç kimseye danışma ve sorma mecburiyeti de, âdeti de yoktur. Bu hususta
Sevgili Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle buyurmaktadır:
“Allah
nasıl rızıklarınızı aranızda bölüştürdüyse, ahlâkınızı da öylece bölüştürdü;
dünyayı sevdiğine ve sevmediğine, dini ise sadece sevdiklerine verdi. Kime
Allah din nasip etmişse, onu sevmiş demektir.” (Hâkim, el-Müstedrek,
II, 85)
Buna
göre Allah Teâlâ’nın, yetim büyümesine ve fakir olmasına rağmen en büyük rahmet
eseri olan Kur’an’ı, Hz. Muhammed (s.a.s.)’e vermesi, bu en yüce şerefi ona
bahşetmesi normal karşılanmalıdır. Şüphesiz o büyük rahmete inanmak, bağlanmak,
gereğince kulluk yapmak ve ömrü Kur’an hizmetine adamak, insanların yığıp
biriktirdikleri dünya malından, mülkünden ve servetinden elbette hayırlıdır.
Zira mâna maddeden daima üstündür; âhiret dünyadan daha hayırlıdır. Bu sebeple
madde mânaya fedâ edilmelidir. Âhireti kazanmak için dünya imkânları çok iyi
değerlendirilmelidir. Çünkü insan dünya için değil esas âhiret için
yaratılmıştır.
İslâm’ın, Allah’tan alıkoyan bir nesne olarak dünya
karşısında âhirete, madde karşısında mânaya verdiği kıymeti daha iyi
kavrayabilmemiz için Rabbimiz, çok çarpıcı bir misal vermektedir:
Ve kâlû levlâ nuzzile hâżâ-lkur-ânu ‘alâ raculin mine-lkaryeteyni ‘azîm(un)
1.
Ömer Çelik Meali
Bir de dediler ki: “Bu Kur’an şu iki şehirden önde gelen büyük bir adama indirilmeli değil miydi?”
2.
Diyanet Vakfı Meali
Ve dediler ki: Bu Kur'an iki şehirden bir büyük adama indirilse olmaz mıydı?
3.
Diyanet İşleri (Eski) Meali
"Bu Kuran, iki şehrin birinden bir büyük adama indirilmeli değil miydi?" dediler.
4.
Diyanet İşleri (Yeni) Meali
“Bu Kur’an, iki şehrin birinden bir büyük adama indirilseydi ya!” dediler.
5.
Elmalılı Hamdi Yazır Meali
Yine Onlar: "Bu Kur'an, şu iki şehirden bir büyük adama indirilmeli değil miydi?" dediler.
6.
Elmalılı Meali (Orjinal) Meali
Ve «ne olurdu şu Kur'an iki memleketten bir büyük adama indirilse idi» dediler
7.
Hasan Basri Çantay Meali
Bir de (şunu) söylediler: «Şu Kur'an iki memleketin birindeki büyük bir adama indirilmeli değil miydi»?
8.
Hayrat Neşriyat Meali
Ve dediler ki: “Bu Kur'ân, iki şehirden (birinde bulunan) büyük bir adama indirilmeli değil miydi?”
9.
Ali Fikri Yavuz Meali
Yine şöyle dediler: “- Şu Kur'an, iki memleketten (Mekke ve Taif'den) bir büyük adama (mal ve mevkii büyük bir kimseye) indirilseydi ya!...”
10.
Ömer Nasuhi Bilmen Meali
Ve dediler ki: «Şu Kur'an, iki beldeden bir büyük erkek üzerine indirilmiş olmalı değil midir?»
11.
Ümit Şimşek Meali
Bir de “Bu Kur'ân iki şehirden birindeki büyük bir adama indirilseydi ya” dediler.
12.
Yusuf Ali (English) Meali
Also, they say: "Why is not this Qur´an sent down to some leading man in either of the two (Chief) cities?"
Sadece meal okumak ile Kur'ân-ı Kerim'in bir çok âyetinin tam mânâsı ile anlaşılması mümkün olmayabilir. Ayetlerin izahı için mutlaka bir tefsire başvurulması gerekir. Zuhruf Sûresi 31. ayetinin tefsiri için tıklayınız
*
Türkçe okunuşlarından Kur'an-ı Kerim okumak uygun görülmemektedir. Ayetler Türkçe olarak arandıkları için sitemize eklenmiştir.
Sahabe, Kur’ân’a her zaman hürmet gösterir, ona olan saygılarını değişik şekillerde gösterirlerdi.
SAHABENİN KUR’AN’A OLAN SAYGISI
Hazret-i Ömer ve ...
Kul hakları içinde en mühim olanı ana-baba hakkıdır. Allah ve Resûlü’ne itaatten sonra ana-babaya itaat gelir. Çünkü anne ve babalarımız varlık sebebi ...
