En‘âm sûresi çoğunluğun görüşüne göre Mekke’de bir defada
inmiştir. Ancak üç veya altı âyetinin Medine’de indiğine dair bir görüş de
bulunmaktadır. 165 ayettir. Mushaftaki tertibe göre 6, iniş sırasına göre 55.
sûredir. Sûreye isim olan اَلأنْعَامُ
(en‘âm) kelimesi Arapça’da “deve, sığır ve koyun gibi evcil hayvanlar, ceylan,
geyik ve benzeri yabani hayvanlar ve bir takım binek hayvanları” mânasında
kullanılmaktadır. Bu kelime sûrenin 136, 138, 139 ve 142. âyetlerinde altı kez
tekrar edilmiştir.
Nuzül
Mushaftaki sıralamada 6., iniş sırasına göre 55. sûredir. Hicr sûresinden sonra, Sâffât sûresinden önce Mekke’de nâzil olmuştur. Tamamına yakınının Mekke’de indiği hususunda ittifak vardır. Abdullah b. Ömer’e ulaşan bir rivayete göre Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: “En‘âm sûresi bana toplu olarak indi. 70.000 melek tesbih ve hamd sözleriyle bu sûrenin inişine eşlik etti” (Taberânî, el-Mu‘cemü’s-sağ^r, I, 145). Abdullah b. Abbas’tan aktarılan bir rivayette de Mekke’de “bir defada” indiği teyit edilmiştir (Taberânî, el-Mu‘cemü’l-kebîr, XX, 215). Ancak birkaç âyetinin Medine’de indiğine dair görüşler de vardır (bk. İbn Atıyye, II, 265; Elmalılı, III, 1861).
Konusu
Esasen İslâm’ın inanç esaslarının işlendiği bu sûrede özetle şu
mevzular yer almaktadır:
›Allah’ın
birliğinin delilleri; ilim, irade, kudret gibi sıfatları beyân edilerek şirkin
geçersizliği ve âhirette sebep olacağı vahim neticeleri haber verilir. İslâm
inancını kabul etmeyen kâfirlerin, Kur’an’ın davetine bigâne kaldıkları
takdirde, kendilerinden önceki kâfirlerin uğradıkları hazin akıbete
uğrayacakları ikazı yapılır.
›Peygamberin
tebliğ vazifesi ve bu vazifeyi ifâ ederken kullandığı imkânların sınırlı oluşu,
zengin veya fakir her seviyeden muhatapla münâsebetleri ele alınmakta,
özellikle çevreden gelen baskılar sebebiyle fakir müslümanlara olması gereken
ilginin azaltılmaması istenmektedir.
›Tevhid
mücâdelesinde Resûlullah (s.a.s.) ve etrafındaki müslümanları teselli etmek,
münkirlerden gelecek eziyetlere karşı sabırlı olmaya teşvik etmek ve takip
edilmesi gereken bir tebliğ metodunu öğretmek gayesiyle Hz. İbrâhim’in
putperest kavmiyle olan münâsebetleri, onları şirkten vazgeçirmek için
getirdiği deliller üzerinde durulur. Efendimiz’den önceki bütün peygamberlerin
hep aynı hidâyet yolunun yolcuları oldukları ve insanları bu doğru yola davet
ettikleri, dolayısıyla Peygamberimiz’e düşen vazifenin onların nurlu izinden
yürümek olduğu beyân edilir.
›Bir kısım hayvanlar
ve ziraat mahsulleriyle alakalı olarak putperest Arapların benimsedikleri
yanlış uygulamalar dile getirilip reddedilir ve bu hususta uyulması gereken
İslâmî kâideler açıklanır. Haram ve helâli belirleme yetkisinin sadece Allah’a
ait olduğu ortaya konur.
›Son olarak
ana-babaya iyilik, çocukları öldürmemek, günahları terk etmek, yetim malı
yememek, adâletli olmak ve benzeri gibi İslâm’ın temel ahlâkî esasları tekrar
edilerek tabi olunacak dosdoğru yolun bu olduğu, bütün ilâhî kitapların hep bu
esasları getirdiği, dolayısıyla ölüp âhiret gerçeği ile karşılaşmadan önce bu
esaslara uygun bir şekilde iman ederek sadece Allah için bir kulluk yapmanın
gereği üzerinde durulur. Yaratılmış olmanın ve imtihan edilmenin gayesi de
zaten budur.
Fazileti
En‘âm sûresinin faziletine dâir Allah Resûlü (s.a.s.)’in şöyle
buyurduğu rivayet edilir:
“En‘âm sûresi bana toplu olarak indirildi. Yetmiş bin melek tesbih
ve hamdederek bu sûrenin indirilişine eşlik etti.” (Taberânî, el-Mu‘cemü’s-sağîr,
I, 145)
“En‘âm sûresi, Kur’ân-ı Kerîm’in en üstün sûrelerinden biridir.” (Dârimî, Fezâilü’l-Kur’ân
17)
64: De ki: “Sizi bu tehlikelerden ve her türlü sıkıntıdan sadece Allah kurtarıyor; fakat kurtardıktan sonra siz yine O’na ortak koşuyorsunuz.”
TEFSİR:
İster
inansın ister inanmasın herkes büyük bir tehlikeyle karşılaştığı zaman
fıtratının sesine kulak vererek kâinatın sahibi Allah’a sığınır, O’na yalvarır.
Müşrikler de böyleydi; tehlikeli durumlarda Allah’a yalvarıp yakarıyor, tehlike
geçince tekrar şirk hallerine dönüyorlardı. Allah’tan başka varlıklarda ilâhî
güç tasavvur ediyorlardı. Cenâb-ı Hak onlara ve bu vasıfta olan bütün insanlara
buyuruyor ki: “Sizi karanın ve denizin her türlü tehlike, bela ve
musibetlerinden kurtaran yalnızca Allah’tır. Bunun farkındasınız. Darda
kaldığınız zaman da sadece O’na yalvarıyorsunuz. O halde tehlike anlarında açık
ve gizli, korkarak ve boyun bükerek yalnız Allah’a yalvarırken, Allah sizi o
tehlikelerden kurtardıktan sonra ne diye önceki mü’min ve muvahhid halinizi
devam ettirmiyor ve Allah’a ortaklar koşuyorsunuz? Putların önünde eğiliyor,
onlara dua ediyorsunuz? Sizi bu sıkıntılardan o putlar mı kurtardı? Yine böyle
sıkıntılar olunca o putlar mı sizi kurtaracak? Hayır, böyle durumlarda yine Allah’a
yalvaracaksınız ve dilerse yine sizi O kurtaracaktır. O halde şirki terk edin
ve Allah’a gerçek mânada kul olun.”
Şâir,
şu beytiyle kurtuluşun ancak Allah Teâlâ’nın lütfüyla gerçekleşeceğini ne güzel
terennüm eder:
“Ne mümkün keşti-î ikbâle olmak nâhudâ hâfız
Reîs olsan da bû yemde olur ancak Hudâ hâfız.” (Vehbî,
Sünbülzâde)
“Saadet
gemisi öyle bir gemidir ki, onu kazaya uğramaktan kurtaracak olan alelâde bir
kaptan olamaz. Hattâ sen pek usta ve tecrübeli bir gemici bile olsan, saadet
gemini bu hayat denizinde muhafaza edecek olan ancak ve ancak Cenâb-ı Hak’tır.”
Bu
konuda Abdülkadir Geylânî Hazretlerinin şu nasihatları ne kadar tesirlidir:
“Sizden
biri herhangi bir belaya düçar olursa; önce kendi kendine o belâdan kurtulmaya
çabalasın. Kurtulmayı başaramazsa, idarecilerden veya başkalarından yardım
istesin ve kurtulmaya baksın. Bu şekilde kurtulmak kâbil olmadığı takdirde
Rabbine dua etmeye, yalvarmaya, tazarru ve niyaza başlasın. O’nun kuvveti ve
kudreti önüne serilsin. Duasına icâbet edilmediğini görürse, bıkmasın, O’na
yalvarmaktan usanmasın. Tâ bütün sebepler bitip tükeninceye kadar… İşte o
sebepler bitip tükendi mi, insan artık sadece bir ruh olarak kalır. Bir ruh
halini alınca, yalnız Hakk’ın fiilini görmeye başlar. O zaman tam bir muvahhid
yani Allah’ın birliğini kesinlikle kabul eden kişi olur. Ama zarûrî bir şekilde
muvahhid olur. Artık kesin bir şekilde bilir ki, hakikatte fâil yalnız
Allah’tır. Bunu böyle bildikten sonra, bütün işlerini Allah’a ısmarlar. Bir
mülk ve lezzet içinde yaşamaya başlar… Ki bu lezzet ve tat, dünya mülklerinden
çok tatlıdır. Bundan böyle o kişinin nefsi, Cenâb-ı Hakk’ın kendisine takdir
ettiği hiçbir şeye karşı buruk yüz göstermez.” (Velîler Ansiklopedisi,
II, 463-464)
Allah
Teâlâ’nın kudretinin tecelli ettiği alanlardan biri de şudur:
De ki: “Sizi bu tehlikelerden ve her türlü sıkıntıdan sadece Allah kurtarıyor; fakat kurtardıktan sonra siz yine O’na ortak koşuyorsunuz.”
2.
Diyanet Vakfı Meali
De ki: Ondan ve bütün sıkıntılardan sizi Allah kurtarır. Sonra siz yine O'na ortak koşarsınız.
3.
Diyanet İşleri (Eski) Meali
De ki: "Allah sizi ondan ve her sıkıntıdan kurtarır, sonra da O'na ortak koşarsınız."
4.
Diyanet İşleri (Yeni) Meali
De ki: “Onlardan ve her türlü sıkıntıdan sizi Allah kurtarır. Ama siz yine de O’na ortak koşuyorsunuz.”
5.
Elmalılı Hamdi Yazır Meali
De ki: "Allah, sizi ondan ve bütün sıkıntılardan kurtarır, sonra da siz yine ortak koşarsınız".
6.
Elmalılı Meali (Orjinal) Meali
De ki Allah kurtarır sizi ondan ve her sıkıntıdan, sonra da siz müşriklik edersiniz
7.
Hasan Basri Çantay Meali
De ki: «Sizi ondan ve her sıkıntıdan Allah kurtarır da sonra siz yine (Ona) eş katarsınız».
8.
Hayrat Neşriyat Meali
De ki: “Sizi ondan ve bütün sıkıntılardan ancak Allah kurtarır; sonra siz(sözünüzü unutur, yine O'na) şirk koşarsınız.”
9.
Ali Fikri Yavuz Meali
De ki: “-Allah, sizi o tehlikelerden ve bütün kederlerden kurtarır. Sonra yine siz, O'na eş koşarsınız.”
10.
Ömer Nasuhi Bilmen Meali
De ki: «Allah Teâlâ sizi ondan ve herbir gamdan kurtarır, sonra siz (yine ona putları) şerik ittihaz edersiniz.»
11.
Ümit Şimşek Meali
De ki: Sizi ondan da, başka her türlü sıkıntıdan da kurtaran Allah'tır; ama siz yine Ona ortak koşarsınız.
12.
Yusuf Ali (English) Meali
Say "It is Allah that delivereth you from these and all (other) distresses: and yet ye worship false gods!"
Sadece meal okumak ile Kur'ân-ı Kerim'in bir çok âyetinin tam mânâsı ile anlaşılması mümkün olmayabilir. Ayetlerin izahı için mutlaka bir tefsire başvurulması gerekir. En'âm Sûresi 64. ayetinin tefsiri için tıklayınız
*
Türkçe okunuşlarından Kur'an-ı Kerim okumak uygun görülmemektedir. Ayetler Türkçe olarak arandıkları için sitemize eklenmiştir.
Teğâbün sûresi Medine’de nâzil olmuştur. 18 âyettir. İsmini, 9. âyette geçen ve “aldanma, aldatma, kar-zarar” mânasına gelen اَلتَّغَابُنُ (teğâbün) k ...
Yâsîn sûresi, Mekke’de nâzil olmuştur. 83 âyettir. İsmini birinci âyette geçen يٰسٓ (Yâsîn) kelimesinden alır. Resmî sıralamada 36, iniş sırasına gör ...
