Abese Suresi 2. ayeti ve meali

Önceki Ayet

2 / 42

Sonraki Ayet

Abese Sûresi

Hakkında

Abese sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 42 âyettir. İsmini, “yüzünü ekşitmek, buruşturmak, surat asmak, bir şeyden hoşlanmadığını yüz ifadeleriyle belirtmek” mânalarına gelen عَبَسَ (‘abese) kelimesinden alır. Mushaf tertîbine göre 80, iniş sırasına göre ise 24. sûredir.

Nuzül

Mushaftaki sıralamada sekseninci, iniş sırasına göre yirmi dördüncü sûredir. Necm sûresinden sonra, Kadir sûresinden önce Mekke’de inmiştir. Rivayete göre bir gün Hz. Peygamber müşriklerin ileri gelenlerinden bir gruba dini tebliğ ederken yanlarına müminlerden olup gözleri görmeyen Abdullah İbn Ümmî Mektûm gelmiş ve Hz. Peygamber’e yaklaşarak Kur’an âyetlerinden bir kısmını kendisine tekrarlamasını veya açıklamasını istemişti. Etkisi azalacağı için konuşmasının kesilmesinden rahatsız olan Hz. Peygamber Abdullah’a ilgi göstermemiş, bunun üzerine bu sûrenin Resûlullah’ı uyaran ilk on âyeti inmiştir (Tirmizî, “Tefsîr”, 73; Taberî, XXX, 32-33).

Konusu

İslâm tebliğinin kimlere ve ne şekilde yapılması gerektiğine dâir temel esaslar beyân edilir. Kur’ân-ı Kerîm’in yüceliğine dikkat çekilerek, onun insanların imanına değil, insanların ona imana muhtaç oldukları ima edilir. Allah Teâlâ’nın, başta yaratma olmak üzere türlü ikram ve ihsanları hatırlatılarak, insana bu nimetlerin hakiki sahibi olan Rabbini tanıyıp O’na yönelmesi telkin edilir. Kıyâmet gününün dehşeti çok canlı manzaralar halinde tasvîr edilerek, mü’minin sevindirici, kâfirin ise hazin âkıbeti gözler önüne serilir.

Abese Süresi 2. Ayet Tefsiri

عَبَسَ وَتَوَلّٰىۙ ﴿١﴾

اَنْ جَٓاءَهُ الْاَعْمٰىۜ ﴿٢﴾

وَمَا يُدْر۪يكَ لَعَلَّهُ يَزَّكّٰىۙ ﴿٣﴾

اَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرٰىۜ ﴿٤﴾

اَمَّا مَنِ اسْتَغْنٰىۙ ﴿٥﴾

فَاَنْتَ لَهُ تَصَدّٰىۜ ﴿٦﴾

وَمَا عَلَيْكَ اَلَّا يَزَّكّٰىۜ ﴿٧﴾

وَاَمَّا مَنْ جَٓاءَكَ يَسْعٰىۙ ﴿٨﴾

وَهُوَ يَخْشٰىۙ ﴿٩﴾

فَاَنْتَ عَنْهُ تَلَهّٰىۚ ﴿١٠﴾

1: Yüzünü ekşitti ve sırtını döndü,

2: Yanına o âmâ geldi diye.

3: Nereden biliyorsun, belki o senden öğrenecekleriyle temizlenip arınacaktı?

4: Yahut düşünüp öğüt alacaktı da, bu öğüt ona fayda verecekti?

5: Fakat kendisini ihtiyaçsız görüp seni dinlemeye tenezzül etmeyene gelince,

6: Belki müslüman olur diye sen ona yöneliyorsun.

7: Halbuki onun İslâm’a girip arınmamasından dolayı sana bir sorumluluk yoktur.

8: Öte yandan, sana büyük bir istekle koşarak gelen,

9: Üstelik Allah’a karşı saygı ve korkuyla dopdolu olarak gelmişken,

10: Sen ona gereken alakayı göstermiyorsun!

TEFSİR:

İslâmı tebliğde dikkat edilmesi gereken esasların çok tesirli bir üslupla beyân edildiği bu âyet-i kerîmelerin iniş sebebi olarak şöyle bir hâdise nakledilir:

Bir gün Allah Resûlü (s.a.s.), Kureyş’in bazı ileri gelenlerine İslâm’ı anlatmaktaydı. O sırada, yanına daha önceleri müslüman olmuş bulunan âmâ sahâbî Abdullâh b. Ümm-i Mektûm (r.a.) geldi. Peygamberimiz (s.a.s.)’e, Allah’ın kendisine bildirdiği hakîkatlerden bazı şeyler öğrenmek istediğini söyledi. Fakat görüşmekte olduğu Kureyş ileri gelenlerini iknâ ile meşgul bulunan Efendimiz, onunla gerektiği şekilde ilgilenemedi. İbn Ümm-i Mektûm’un, talebini ısrarla tekrar etmesi sebebiyle de yüzünü biraz ekşitti. Bunun üzerine burada sözü edilen itâb-ı ilâhîye mâruz kaldı. Bu âyetin inişinden sonra Resûl-i Ekrem (s.a.s.) İbn Ümmi Mektûm’a pek çok iltifat ve ikramlarda bulunmuştur. Ayrıca kendisine rastladığı zaman da:

“Merhabâ ey, kendisi hakkında Rabbimin beni itâb ettiği kimse!” buyururdu. (Tirmizî, Tefsir 73; Vâhidî, Esbâbu’n-nüzûl, s. 471)

Âyetlerin akışından ve bahsi geçen nüzûl sebebinden, Peygamberimiz (s.a.s.)’in İslâm’ı tebliğ ederken dikkatten kaçırdığı mühim bir husus hakkında ikaz edildiği anlaşılır. O da, tebliğ ettiği muhatabın durumudur. Bu bakımdan insanlar iki gruba ayrılır. Bir kısmı doğru yolu bulabilmek için çalışır, gayret gösterir, koştururlar. Sapıklığa düşmemek için Allah’tan korkarlar. Dolayısıyla hidâyeti bulmak için koşa koşa gelirler. Bir kısmı ise kendilerini Allah’a ve Peygamber’e muhtaç görmezler. Onun için tebliğciyi dinlemeye tenezzül etmezler. Sanki doğru yolu bulmaya ihtiyaçları yokmuş gibi apaçık inatçı bir tavır alırlar. Bu konuda en küçük bir istek taşımazlar. Bu sebeple tebliğci, en fazla alakayı iman etmek için hazır ve istekli bulunan kimselere göstermelidir. İsteksiz ve ilgisiz olanlara ise fazla zaman ve mesai harcamamalıdır.

İkinci olarak İslâm tebliğcisi, toplumun ileri gelenleri daveti kabul ettikleri takdirde İslâm’ın daha çabuk yayılacağı gibi bir düşünceye kapılabilir. Bu düşünce doğru değildir. Çünkü kendini ihtiyaçsız görenler değil, Allah’tan korkan kimseler bir davetçi için daha mühimdir. Bu kimseler zâhiren fakir olabilirler. Toplumda söz sahibi olmayabilirler. Görünüşte İslâm davetinin yayılmasına pek yararlı olamayacakları zannedilebilir. Fakat bütün bunlara rağmen Allah’a davet edenler için en ehemmiyetli kimseler bunlardır. (bk. Mevdûdî, Tefhîmu’l-Kur’ân, VII, 39) Çünkü İslâm’ın gayesi insanları ıslah ederek, onları kurtuluşa eriştirmektir. Gerçek şu ki, ancak böyle İslâm’a teşne insanlar kendilerine tebliğ yapıldığında hemen tebliği kabul etmektedirler. Kendini ihtiyaçsız gören kibirlilere gelince, her ne kadar zâhiren toplum içinde bir ağırlıkları varsa da, İslâm tebliğcisinin onların peşinden koşmasına gerek yoktur. Çünkü onların İslâm’ı kabule istekli olmadıkları hallerinden bellidir. Ancak, İslâm’ı kabul etmedikleri takdirde, asıl zarar edenlerin kendileri olduğunu da bilmelidirler:

Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri

WhatsApp Twitter Facebook

#	Meal	Ayet
	Arapça	اَنْ جَٓاءَهُ الْاَعْمٰىۜ
	Türkçe Okunuşu	En câehu-l-a’mâ
1.	Ömer Çelik Meali	Yanına o âmâ geldi diye.
2.	Diyanet Vakfı Meali	1, 2, 3, 4. (Peygamber), âmânın kendisine gelmesinden ötürü yüzünü ekşitti ve çevirdi. (Resûlüm! onun halini) sana kim bildirdi! Belki o temizlenecek, yahut öğüt alacak da o öğüt ona fayda verecek.
3.	Diyanet İşleri (Eski) Meali	1,2. Yanına kör bir kimse geldi diye (Peygamber) yüzünü asıp çevirdi.
4.	Diyanet İşleri (Yeni) Meali	1,2. Kendisine o âmâ geldi diye Peygamber yüzünü ekşitti ve öteye döndü.
5.	Elmalılı Hamdi Yazır Meali	Kendisine âmâ geldi, diye.
6.	Elmalılı Meali (Orjinal) Meali	Çünkü ona a'mâ geldi
7.	Hasan Basri Çantay Meali	kendisine o a'maa geldi diye.
8.	Hayrat Neşriyat Meali	1,2. Kendisine a'mâ bir kimse geldi diye (peygamber) yüzünü ekşitti ve döndü.
9.	Ali Fikri Yavuz Meali	Kendisine o a'mâ geldi diye...
10.	Ömer Nasuhi Bilmen Meali	Kendisine âmânın gelmesinden dolayı.
11.	Ümit Şimşek Meali	Yanına âmâ geldi diye.
12.	Yusuf Ali (English) Meali	Because there came to him the blind man (interrupting).
		Sadece meal okumak ile Kur'ân-ı Kerim'in bir çok âyetinin anlaşılması mümkün değildir. Mutlaka bir tefsire başvulması gerekir. Abese Sûresi 2. ayetinin tefsiri için tıklayınız

Abese Sûresi Ayetler:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Abese Sûresi(80) 2. Ayet

Abese Sûresi Ayetler:

HAKKIMIZDA

SİTELERİMİZ

SOSYAL MEDYA