TEFSİR:

Dehşetli bir kıyâmet manzarası sunulur: Önce ilâhî kudretle sûra tarifi imkânsız bir üfürülüşle üfürülür. Öyle ki bunun tesiriyle yeryüzü ve dağlar aşağıdan yukarı yerlerinden oynatılıp kütle kütle ayrılarak kaldırılır. Ardından birbirlerine çok şiddetli bir şekilde çarpılır; paramparça, darmadağın edilir; un ufak, toz duman haline gelirler. Nitekim bu durum diğer âyet-i kerîmelerde şöyle haber verilir:

“Dağlar parçalanıp darmadağın edildiği, uçuşan toz zerreleri haline geldiği zaman…” (Vâkıa 56/5-6)

“Kıyâmet günü yer ve dağlar şiddetle sarsılır; koca dağlar kum yığınına döner.” (Müzzemmil 73/14)

Buna göre yer titreyecek, çalkalandıkça çalkalanacak; dağlar da toz duman olacak, potada eriyip akan kum yığını gibi eriyip akacaktır.

“Rasûlüm! Sana kıyâmet gününde dağların ne halde olacağını soruyorlar. De ki: «Rabbim onları ufalayıp savuracak. Böylece yerlerini dümdüz, bomboş bir halde bırakacak. Öyle ki, orada ne bir çukur göreceksin, ne de bir tümsek!»” (Tâhâ 20/105-107) âyetlerine göre o dağların yeri dümdüz, engin ova haline gelecek; yeryüzünde ne iniş, ne yokuş, ne tepe, ne eğrilik görünmez olacak; etrafını sadece bir sis bir duman kaplamış bulunacaktır.

Sadece yerin ve dağların değil, göklerin de kıyameti kopacaktır. Burada işaret edilen kısmıyla gök çatlayıp yarılacak, şu anki mevcut düzeni bozulup çökecek, gevşeyecek, pörsüyüp sarkacaktır. “O gün gökyüzü beyaz bulutlar hâlinde yarılacak ve her taraftan melekler birbiri ardınca yeryüzüne indirilecektir” (Furkân 25/25) âyetinin sırrı ortaya çıkacak, güneş ve ay tutulacak, yıldızlar görünmez olacaktır. Henüz “O gün biz gökyüzünü yazılı kağıt tomarlarını dürer gibi düreceğiz” (Enbiyâ 21/104) âyetinde bahsedildiği üzere bütün gökler dürülmemiş olsa da, gamlı, kederli, puslu bir yüz, hüzün veren bir bulut görüntüsü ile yarılıp etekleri sarsılacaktır. Melekler ise yarılan kısımlardan etrafa yani yarılmayan taraflara çekilecek veya yarılan kısımdan açılan kenarlar üzerinde saf saf dizileceklerdir. Yahut yeryüzünün kenarlarına saf tutacaklardır. O gün Cenâb-ı Hakk’ın arşını ise sekiz melek yüklenmiş olacaktır. Bu, müteşâbih bir ifadedir. Tam olarak anlamamız mümkün değildir. “Âmennâ: inandık” der, işin hakikatini Allah’a havale ederiz.

Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri