Yunus Sûresi 46. ayeti ve tefsiri

Önceki Ayet

46 / 109

Sonraki Ayet

Yunus Sûresi Hakkında

Yûnus sûresi Mekke’de inmiştir. 109 âyettir. İsmini, 98. âyette zikri geçen Yûnus (a.s.)’dan almıştır. Mushaf tertibine göre 10, nüzûl sırasına göre 51. sûredir.

Yunus Sûresi Konusu

Sûre ağırlıklı olarak itikâdî mevzuları ele alır. Kâinattaki kudret ve azamet tecellilerine ibret nazarıyla bakarak tek olan Allah’ı tanımanın, O’na inanıp kulluk etmenin, şirki ve putperestliği terk etmenin ehemmiyetini; bu sebeple ilâhî tâlimatları insanlığa ulaştırmakla vazifeli olan Peygamberlerin davetine kulak vermenin lüzûmunu beyân eder. Peygamber’in davetine icâbet edenlerle etmeyenlerin âhirette karşılaşacakları iyi veya kötü âkıbeti haber verir. Hâsılı sûre tevhid, nübüvvet ve âhiret ekseninde döner durur. Hz. Nûh, Hz. Mûsâ-Hz. Hârûn ve Hz. Yûnus kıssalarına kısaca temasla da vereceği mesajları misâllendirerek pekiştirir.

Yunus Sûresi Nuzül Sebebi

Mushaftaki sıralamada onuncu, iniş sırasına göre elli birinci sûredir. İsrâ sûresinden sonra, Hûd’dan önce Mekke’de, büyük bir ihtimalle hicretten iki yıl önce nâzil olmuştur. 40. âyetle 94-96. âyetlerin Medine’de nüzûlüne dair rivayetler de vardır.

وَاِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذ۪ي نَعِدُهُمْ اَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَاِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللّٰهُ شَه۪يدٌ عَلٰى مَا يَفْعَلُونَ ﴿٤٦﴾

Karşılaştır 46: Onların başına geleceğini söylediğimiz azabın bir kısmını sana göstersek de veya göstermeden önce senin ruhunu alsak da fark etmez, nihâyet onların dönüşü bizedir. Sonra Allah, onların yaptıkları her şeye hakkıyla şâhittir.

TEFSİR:

Allah Teâlâ, Resûlullah (s.a.s.)’e, inkâr edenlerin başına bir kısım azap, belâ ve musibetlerin geleceğini haber vermekteydi. Bedir savaşında olduğu gibi, bunların bir kısmı Efendimiz hayatta iken vuku bulmuş, bir kısmı ise ertelenmiştir. Burada Cenâb-ı Hak Peygamberimiz’i teselli buyurmakta; va‘dedilen cezaların kendisi hayatta iken vuku bulup bulmamasının fazla bir ehemmiyet arzetmediğini, nasıl olsa hepsinin huzuruna geleceklerini ve hak ettikleri cezaya çarptırılacaklarını haber vermektedir. Çünkü Allah, onların bütün yaptıklarına şâhittir; bu konuda başka birinin şâhitliğine de ihtiyacı yoktur. Bununla birlikte: