Sâffât Sûresi 70. ayeti ve tefsiri

Önceki Ayet

70 / 182

Sonraki Ayet

Sâffât Sûresi Hakkında

Saffât sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 182 âyettir. İsmini 1. âyette geçen ve saf tutmuş varlıklardan bahseden الصَّٓافَّاتُ (sâffât) kelimesinden alır. Resmî sıralamada 37, iniş sırasına göre 56. sûredir.

Sâffât Sûresi Konusu

Sûre Allah’ın birliğini vurgulayarak söze başlar. Mahşer yerinden, cennet ve cehennemden acı ve tatlı insan manzaraları sunarak âhiretin gerçekliğini ortaya koyar. Hz. Nûh, Hz. İbrâhim, Hz. Mûsâ ve Hz. Hârûn, Hz. İlyâs, Hz. Lut ve Hz. Yûnus’un kıssalarından kesitler takdim ederek, bir taraftan Resûlullah (s.a.s.)’in getirdiği ilâhî bilgilerin doğruluğunu belirtirken, bir taraftan da Peygamber ve mü’minleri sabır ve azimle davalarının müdâfii olmaya teşvik eder. Çünkü Allah, daha önce de olduğu gibi, şimdi de Peygamber ve ona inananlara mutlaka yardım edecek ve onları galip kılacaktır.

Sâffât Sûresi Nuzül Sebebi

Mushaftaki sıralamada otuz yedinci, iniş sırasına göre elli altıncı sûredir. En‘âm sûresinden sonra, Lokman sûresinden önce Mekke’de inmiştir.

TEFSİR:

Müşrikleri böyle feci bir âkıbete sürükleyen sebep, babalarını sapık bir yolda buldukları halde, bunun doğru mu yanlış mı olduğunu düşünmeden, canla başla onların izlerini takip etmeleridir. Halbuki Peygamberimiz (a.s.), onlara yanlış yolda olduklarını ısrarla hatırlatmakta, böyle devam ettikleri takdirde âkıbetlerinin hiç de iyi olmayacağı konusunda onları uyarmaktaydı. O halde insan, aklını kullanarak doğruyu bulmalı, bunun için mutlaka vahyin sesine kulak vermeli; birisine olan sevgi, saygı ve bağlılığı, kendisini körü körüne yanlış bir yola sevk edip de âhiretini mahvetmemelidir.

Şunu da unutmamak gerekir ki, gerçeği kabullenme konusunda müşriklerin sergilediği bu olumsuz tavır daha önce yaşanmamış bir şey değildi: