Nahl Sûresi 60. ayeti ve tefsiri

Önceki Ayet

60 / 128

Sonraki Ayet

Nahl Sûresi Hakkında

Nahl sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 128 âyettir. İsmini 68. âyetinde geçen ve “bal arısı” mânasına gelen اَلنَّحْلُ (Nahl) kelimesinden alır. Mushaf tertîbine göre 16, nüzûl sırasına göre 70. sûredir.

Nahl Sûresi Konusu

Nahl sûresi, peygamberlere gönderilen vahyin esas hedefinin tevhîd inancı yani “Allah’tan başka ilâh yoktur. Yalnızca O’na kulluk edilmeli ve sadece O’ndan korkulmalıdır” anlayışı olduğunu vurgulayarak başlar ve ağırlıklı olarak tevhidin delilleri üzerinde durur. Bununla beraber sûrede kâfirlerin bir kısım itirazlarına cevaplar verilir, iddiaları çürütülür ve şüpheleri ortadan kaldırılır. Resûlullah (s.a.s.)’in getirdiği dinin insan hayatında yapmayı hedeflediği değişim ve dönüşümler açıkça ortaya konur. Bu bağlamda adâlet, ihsan, sözünde durma, yemin ve anlaşmalara riâyet, haramlar-helâller ve tevbe gibi ahlâk ve muâmelâtla ilgili esaslar belirlenir. Yeri geldikçe öldükten sonra dirilme, hesap verme, cennet ve cehennem konularına temas edilir. Son olarak Peygamberimiz ve ona tâbi olanlara, kâfirlerin düşmanlık ve işkencelerine karşı nasıl bir tavır takınmaları gerektiği; zaman, mekan ve muhatabın durumunu dikkate alarak İslâm’ı nasıl tebliğ etmeleri lâzım geldiği hatırlatılır.

Nahl Sûresi Nuzül Sebebi

Mushaftaki sıralamada on altıncı, iniş sırasına göre yetmişinci sûredir. Kehf sûresinden sonra, Nûh sûresinden önce Mekke’de nâzil olmuştur. Sondan üç âyetin Medine’de indiği yolunda rivayetler vardır. Hicretten bahseden 41. âyet ve sonrasının Medine’de indiği yolundaki görüş zayıf bulunmaktadır (41. âyetin tefsirine bk.).

لِلَّذ۪ينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْاٰخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِۚ وَلِلّٰهِ الْمَثَلُ الْاَعْلٰىۜ وَهُوَ الْعَز۪يزُ الْحَك۪يمُ۟ ﴿٦٠﴾

Karşılaştır 60: Âhirete inanmayanların işte böylesine kötülükte örnek olacak sıfatları vardır. En güzel sıfatlar ise Allah’a aittir. O, kudreti dâimâ üstün gelen, her işi ve hükmü hikmetli ve sağlam olandır.

TEFSİR:

Âhirete inanmayanlara ait olan kötü sıfatlardan bir kısmı şunlardır:

› Allah Teâlâ’yı eş ve çocuk sahibi olmakla vasfetmeleri,

› Çocuklar arasında ayırım yapıp erkek çocukları değerli, kız çocuklarını ise değersiz görmeleri,

› Sahip oldukları namus anlayışı ve geçim endişesiyle kız çocuklarının canına kıyacak kadar merhametsiz ve cimri olmaları,

› Böylece büyük bir suç işlemiş olup ateşe müstehak olmaları.

Müşriklerin bu kötü niteliklerine karşılık Cenâb-ı Hakk’a ait olan yüce sıfatlar sayılmayacak kadar çok olmakla birlikte burada şunlar söz konusu edilebilir:

Vâcibü’l-vucûd yani varlığının kendinden olması, başka hiçbir şeye muhtaç olmaması,

Yaratıcı, rızık verici, sonsuz kudret sahibi olması ve amellerin karşılığını verici olması,

Yaratıklara ait bütün noksan sıfatlardan sonsuz derecede temiz ve yüce olması.

Bu üstün vasıfların ötesinde Yüce Allah, kullarına karşı sonsuz şefkat ve merhamet sahibi olup onların günahlarının cezasını hemen vermez, hatalardan dönüş için fırsat tanır: