Zümer Sûresi 61. ayeti ve tefsiri

Önceki Ayet

61 / 75

Sonraki Ayet

Zümer Sûresi Hakkında

Zümer sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 75 âyettir. İsmini 71 ve 73. âyetlerde geçen “zümreler, gruplar, bölükler” mânasına gelen اَلزُّمَرُ (zümer) kelimesinden alır. 22. âyette geçen ve “köşkler, odalar” mânasına gelen اَلْغُرَفُ (ğuref) kelimesi de sûreye isim olmuştur. Resmî tertîbe göre 39, iniş sırasına göre 59. sûredir.

Zümer Sûresi Konusu

Sûrede ağırlıklı olarak tevhid inancının ve Allah’a ihlasla kulluk yapmanın ehemmiyeti ele alınır. Bir taraftan da şirkin bâtıllığı, saçmalığı ve kötü neticeleri geniş izahlarla beyân edilir. Mekke’de müşriklerin mü’minlere şiddetli baskı uyguladıkları bir dönemde indiği anlaşılan sûre, müslümanların gerektiğinde hicret etmelerine kapı aralar. Peygambere ve mü’minlere, ne tür zor şartlar altında olurlarsa olsunlar, dinlerinden asla taviz vermemeleri hatırlatılır. Çünkü tevhid inancının zedelenmesi, sonuç itibariyle bütün amellerin boşa çıkması gibi ağır kayıplara yol açabilecektir. Bu hususta peygamberin durumu bile diğerlerinden farksızdır. Sûre kıyâmetten bahsederek; tevhid ehlinin erişeceği hayırlı netice ile, şirke düşenlerin düçar kalacakları kötü sonu tesirli bir şekilde sahneleyip, dinleyenlerine hem iki farklı neticeyi mukayese etme, hem de ikisi arasında tercihte bulunma fırsatı sağlayarak son bulur.

Zümer Sûresi Nuzül Sebebi

Mushaftaki sıralamada otuz dokuzuncu, iniş sırasına göre elli dokuzuncu sûredir. Sebe’ sûresinden sonra, Mü’min (Gåfir) sûresinden önce Mekke’de inmiştir. Allah’ın rahmetinden ümit kesilmemesi gerektiğini belirten 53. âyetten itibaren üç veya yedi âyetin Medine döneminde indiği yolunda rivayetler varsa da bu rivayetler zayıf bulunmaktadır (bk. İbn Âşûr, XXIII, 311).

Zümer Sûresi Fazileti

Hz. Aişe, Resûl-i Ekrem (s.a.s.)’in her gece yatmadan evvel Zümer ve İsrâ sûrelerini okuduğunu rivayet eder. (Tirmizî, Sevâbu’l-Kur’an 21)

TEFSİR:

Mahşer bir kısım yüzlerin ak, bir kısım yüzlerin siyah olacağı bir korku ve dehşet mahallidir. Kur’an’ın verdiği bilgilere göre, mü’minlerin yüzü ak, ilâhî vahyin tâlimatlarını dikkate almayıp Allah hakkında yalan söyleyen; O’na şirk koşan, evlat isnat eden, isim ve sıfatları konusunda yanlış yollara sapan kişilerin yüzü de simsiyah olacaktır. İman ve teslimiyet yüzlerde nûr olarak parıldayacak; yalan, inkâr ve günahlar da yüzlerde karalık olarak belirecektir. (bk. Âl-i İmrân 3/106-107; Kıyâmet 75/22-25; Abese 80/38-42) Cenâb-ı Hak o gün, dünyada Allah’tan korkup günahlardan sakınmak sûretiyle takvâya erişen kullarını, bu gayret ve başarıları vesilesiyle o günün her türlü kötülüklerinden kurtaracaktır. Böylece onlara hiçbir fenâlık dokunamayacak, onları üzecek hiçbir şey olmayacaktır. Onlar, Yüce Allah’ın emânı, muhafazası ve rahmeti içinde olacaklardır. Onlar dünyada Allah’ın hakkını korudukları, dinini yaşayıp muhafaza ettikleri gibi, o gün de Allah onları koruyacaktır.

Sonuç itibariyle: