TEFSİR:
İman
ve hakiki ilimden sonra sâlih amel gelir ve bunlar birbirini tamamlar. Nitekim
önceki âyetlerde hakiki ilim, âlim ve onun kalbî durumundan söz edilmişti.
Burada ise dil, beden ve mal ile yapılması gereken ameller bildiriliyor ve asla
ziyana uğramayacak kârlı ticâretin bu olduğu müjdeleniyor. Bunlar hülâsa olarak
şöyledir:
Birincisi;
Allah’ın son kitâbı olan Kur’ân-ı Kerîm’i hakkını vererek okumak, onu bu
şekilde okumaya devam etmek; hükümlerini öğrenip onunla amel etmek. Vakti
Kur’an’a tahsis ederken Dâvûd-i Tâî’nin şu hassasiyetini göstermeye çalışmak:
Bir
gün hizmetçisi Dâvûd-i Tâî’ye şöyle sordu:
“-
Efendim, ekmek yemek ister misin?”
Şu
cevabı aldı:
“-
Ekmek çiğnemekle, onu bir şey içinde ezip içmek arasında elli âyet okuyacak
zaman kaybı vardır.” (el-Hadâiku’l-Verdiyye, s. 369-370)
Bir
adam vardı. Her sabah cemaatle namazdan sonra evinin yakınında bulunan mezarlığın
arasındaki yolda yürür, giderken bir cüz, dönerken de bir cüz Kur’ân-ı Kerîm
okurdu. Bir taraftan da Yüce Allah’tan kendisini Hızır (a.s.) ile
görüştürmesini isterdi. Günler böyle geçerken, yine bir gün mezarlıkta yürüyüşe
başlayıp Kur’an kıraati için eûzü-besmele çekmişti ki hırpani kılıklı bir şahıs
yanında beliriverdi. Kendisiyle konuşmaya başladı. Hem konuşuyor, hem de
yürüyorlardı. Gelen zat “annen nasıl, baban nasıl, çocuklar ne yapıyor, ne
yersin, ne içersin” diye soruyor, berideki zavallı da ona cevap yetiştirmeye
çalışıyordu. Nihayet yolun sonuna varıp tekrar döndüler. Gelen o zat şu dikkat
çekici izahta bulundu:
“-
Uzun zamandır Allah’tan sana göstermesini istediğin Hızır benim. İşte benimle
görüşmüş ve konuşmuş oldun. Ama bundan daha önemlisi bu gün iki cüz Kur’ân-ı
Kerîm okumaktan mahrum kaldın.”
İkincisi;
namazı dosdoğru kılmak. Namaz diğer ibâdetlerin özü ve tacı mesâbesinde olup,
dosdoğru kılındığı takdirde kulu her türlü çirkin işler ve kötülüklerden korur.
(bk. Ankebut 29/45)
Üçüncüsü;
Allah’ın verdiği rızıklardan yine O’nun yolunda gizli ve açık harcamak. Bu da
kulun insanlara ve topluma karşı vazifelerinin esasını teşkil eder. Zira şefkat
ve merhamet dini olan İslâm, ancak şefkat ve merhamet dolu gönüllerin muhtaç,
çaresiz ve bîkeslere uzanması sâyesinde hayata aksettirilip hedefine
ulaşacaktır.
Allah
rızâsı ve âhiret ümidiyle yapılan bu ameller, asla iflas ve zarar etme ihtimali
olmayan bir ticârettir. Bu ticâretin kârı ise, Allah tarafından tastamam, hatta
fazlasıyla verilecek olan ebedî mükâfât olacaktır.
Bu müjdeleri size haber veren Kur’ân-ı Kerîm’le ilgili şu önemli
hususları dikkatinizden kaçırmayın: Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri
