Ahkâf
sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 35 âyettir. İsmini 21. âyetinde geçen ve “kum
tepeleri” mânasına gelen اَلأحْقَافُ
(ahkâf) kelimesinden alır. Mushaf tertîbine göre 46, iniş sırasına göre 66.
sûredir.
Nuzül
Sûre Mekke’de Câsiye’den sonra, Zâriyât’tan önce gönderilmiştir. İbn Âşûr’un tesbitine göre (XXIV, 6) bu sûre, peygamberlik geldikten iki yıl sonra vahyedilmiştir.
Konusu
Kur’ân-ı
Kerîm’in ilâhî kelam ve Hz. Muhammed (s.a.s.)’in hak peygamber olduğunu
bildirir. Bunlara inanıp istikâmet üzere yaşayanlar cennetle
mükâfatlandırılacaklardır. Bunlara karşı gelenler ise, Hz. Hûd’a inanmayan Âd
kavmi misalinde olduğu gibi, dünyada helak edilecekler, âhirette ise ebedî
azaba uğrayacaklardır. Allah’a yaklaşmak üzere taptıkları putlar onlara hiçbir
fayda sağlamayacaktır. Bu arada söz aile hayatına intikal ettirilerek ana
babasına itaatkâr çocuklar övülürken, ana babasına isyan eden çocuklar
zemmedilir. Sûrenin sonunda Kur’ân-ı Kerîm’i dinleyip hidâyete eren bazı
cinlerin kendi kavimlerini uyarmaya gittikleri bildirilerek, inanmamakta ısrar
eden insan kâfirlerine ibret dersi verilir. Her şeyin yaratıcısı Allah tek
ilâhtır ve ölümden sonra insanları diriltecektir. Bunun için de sabır ve
sebatla O’nun dinini yaşamak, yaşatmak ve tebliğe devam etmek gerekmektedir.
10: De ki: “Bir düşünsenize, Kur’an gerçekten Allah katından gönderilmiş olup siz onu inkâr etmişseniz, üstelik İsrâiloğulları’ndan bir şâhit de bu kitabın haber verdiği gerçeklerin aynısını Tevrat’ta görüp Kur’an’a iman ettiği halde siz kibirlenip ondan yüz çevirmişseniz, sizden daha zâlim kim olabilir? Hiç şüphesiz Allah, öyle zâlim bir toplumu doğru yola erdirmez!”
11: Küfre saplananlar, bir de mü’minler hakkında şöyle diyorlar: “Eğer Kur’an iyi ve faydalı bir şey olsaydı, şu ayak takımı kimseler ona inanmakta bizi geçemezlerdi.” Böyle söyleyenler, Kur’an’la doğru yolu bulamadıkları için, artık: “Zâten bu, eski, modası geçmiş bir yalan!” diyeceklerdir.
12: Oysa Kur’an’dan önce de bir rehber ve rahmet olarak Mûsâ’nın kitabı vardı. Kur’an ise, zulmedenleri uyarmak ve iyi ve makbul işler yapanları müjdelemek üzere Arap diliyle indirilmiş, kendisinden öncekileri doğrulayan bir kitaptır.
TEFSİR:
Âyetlerde
işaret edilen delilleri şöyle izah etmek mümkündür:
Birincisi;
madem insanların en doğru sözlüsü olan Peygamber, Allah’tan böyle bir kitap
getirdiğini söylüyor, ona da bir kısım insanlar inandığına göre, bunu hemen
reddetme yerine bunda bir doğruluk payının olduğunu düşünmek daha akıllıca bir
davranıştır.
İkincisi;
komşuları olan ve ticâri münasebetler vesilesiyle devamlı görüştükleri
İsrâiloğulları, peygamberin ve kitabın ne olduğunu gayet iyi bilmektedirler.
Ellerinde Tevrat bulunmaktadır. Bunlar içinde, Tevrat’tan öğrendiği bilgilerden
hareketle Hz. Muhammed (s.a.s.)’in gerçek peygamber ve Kur’ân-ı Kerîm’in de hak
kitap olduğunu anlayan ve bunlara iman eden kimseler vardır. Müşriklere şöyle denmektedir:
“Ta uzaktaki insanlar bu nimetin değerini fark edip inandıkları halde, başınıza
bir devlet kuşu gibi konan bu ilâhî nimeti elinizin tersiyle itmeniz; nefsânî
kibir, gurur ve enâniyetinizin esiri olup ondan yüz çevirmeniz hiç doğru bir
davranış mıdır? Bu, düpedüz bir ahmaklık ve zulüm değil midir? Böyle bir tavır
içinde olduğunuz sürece doğru yolu bulmanız mümkün değildir.”
Üçüncüsü,
müşriklerin, servet ve saltanatlarına güvendiklerinden Allah’tan gelecek her
iyi ve güzel şeyin öncelikle kendilerine gelmesi gerektiği yönünde bir zanları
vardı. Onların gözleri dar dünya çıkarlarından başka bir şey görmediğinden,
benlikleri akıl ve görüşlerini iyice daralttığından, kendilerini hakikatin tek
ölçüsü sanıyorlardı. En çok değer verdikleri şey maddi imkânlar, dünya malı
mülkü idi. müslümanlar hakkında ise peşin bir hükme sahiptiler. Onlara göre
müslümanlar, akılları fazla çalışmayan, fakir, gariban, ezilmeye mahkum, safdil
kimselerdi. Böyle olduğu için, kendilerinin farkına varmadıkları mühim,
kıymetli, değerli hiçbir şeyi, mü’minlerin kendilerinden önce bulabileceklerini
imkânsız görüyorlardı. Kendilerine ait olmayan hiçbir şey doğru, güzel, önemli,
değerli ve faydalı olamayacağı için en parlak hakikatleri bile onlara kabul
ettirmek mümkün değildi. Halbuki bu son derece yanlış bir yaklaşımdır. Kur’an’a
göre insanların Allah katındaki değerleri servet ve saltanata değil, iman,
ihsân, takvâ, diğer ahlâkî güzellikler ve iyiliklere bağlıdır.
Dördüncüsü;
yine Mekke müşriklerine, sürekli teşrik-i mesâi halinde oldukları yahudilerin
ellerinde bulunan Tevrat’ı ölçü olarak almaları tavsiye edilir. Nitekim Hz.
Mûsâ ve Tevrat ile Hz. Muhammed (s.a.s.) ve Kur’an arasında çok mühim
benzerlikler vardır.İkisi de insanlığa
rehber ve rahmet olarak gelmişlerdir. İkisi de zalimleri uyarmakta, imanla
birlikte iyilik ve ihsan sahiplerini müjdelemektedirler. Fark sadece dilde ve
şekildedir. Tevrat İbranice, Kur’an ise Arapça indirilmiştir. Fakat muhteva ve
hedef benzerliği, bunların aynı kaynaktan geldiğinin ve ilâhî kelam olduklarının
önemli bir göstergesidir.
Bütün ilâhî kitapların ve onların nihâî sözcüsü
konumundaki Kur’an’ın bize ulaştırdığı gerçek şudur ki:
Kul eraeytum in kâne min ‘indi(A)llâhi ve kefertum bihi ve şehide şâhidun min benî isrâ-île ‘alâ miślihi fe-âmene vestekbertum(s) inna(A)llâhe lâ yehdî-lkavme-zzâlimîn(e)
1.
Ömer Çelik Meali
De ki: “Bir düşünsenize, Kur’an gerçekten Allah katından gönderilmiş olup siz onu inkâr etmişseniz, üstelik İsrâiloğulları’ndan bir şâhit de bu kitabın haber verdiği gerçeklerin aynısını Tevrat’ta görüp Kur’an’a iman ettiği halde siz kibirlenip ondan yüz çevirmişseniz, sizden daha zâlim kim olabilir? Hiç şüphesiz Allah, öyle zâlim bir toplumu doğru yola erdirmez!”
2.
Diyanet Vakfı Meali
De ki: Hiç düşündünüz mü; şayet bu, Allah katından ise ve siz onu inkâr etmişseniz, İsrailoğullarından bir şahit de bunun benzerini görüp inandığı halde siz yine de büyüklük taslamışsanız (haksızlık etmiş olmaz mısınız)? Şüphesiz Allah, zalimler topluluğunu doğru yola iletmez.
3.
Diyanet İşleri (Eski) Meali
De ki: "Eğer bu Kitap Allah katından ise ve siz de onu inkar etmişseniz; İsrailoğullarından bir şahit de bunun böyle olduğuna şehadet edip de inanmışken, siz yine de büyüklük taslarsınız, bana söyleyin kendinize yazık etmiş olmaz mısınız?" Doğrusu Allah zalim milleti doğru yola eriştirmez.
4.
Diyanet İşleri (Yeni) Meali
De ki: “Ne dersiniz? Şayet bu, Allah katından ise ve siz onu inkâr etmişseniz, İsrailoğullarından bir şahit de bunun benzerini (Tevrat’ta görerek) şahitlik edip inandığı hâlde, siz yine de büyüklük taslamışsanız (haksızlık etmiş olmaz mısınız?). Şüphesiz Allah, zâlimler topluluğunu doğru yola iletmez.”
5.
Elmalılı Hamdi Yazır Meali
De ki: "Ne dersiniz, eğer bu Kur'an Allah tarafından ise ve siz de onu inkâr etmişseniz, bununla birlikte İsrailoğulları'ndan bir şahit de onun bir benzerini (Tevrat'ta görüp) inanmışken siz hala büyüklük taslarsanız (haksızlık etmiş olmaz mısınız)? Şüphesiz ki, Allah zalim bir topluluğu doğru yola iletmez."
6.
Elmalılı Meali (Orjinal) Meali
De ki: şuna vicdanınızda bir re'y edindiniz mi? Eğer bu, Allah tarafından da siz ona küfrettinizse ve Benî İsraîlden bir şâhid onun misline şehadet edip iyman getirdi de siz kibretmek istedinizse? Şübhe yok ki Allah zâlimleri doğru yola çıkarmaz
7.
Hasan Basri Çantay Meali
De ki: «Bana haber verin, eğer (bu Kur'an) Allah tarafından (gönderilmiş) olup da siz (buna rağmen) onu (inkâr ile) küfr ediyorsanız ve İsrâîl oğullarından bir şâhid de onun benzerine (istinaden) buna şâhidlik etmiş, îman etmiş olduğu halde siz (îman etmeyi) kibrinize yediremiyorsanız (zulmetmiş olmaz mısınız?). Şübhe yok ki Allah, o zaalimler güruhunu muvaffak etmez».
8.
Hayrat Neşriyat Meali
De ki: “Söyleyin bana! Ya (Kur'ân) Allah tarafından (gelmiş) olup da (siz) onu inkâr etmişseniz ve İsrâiloğullarından bir şâhid onun benzerine (Tevrât'a) şâhidlik edip îmân ettiği hâlde (siz) büyüklük taslamışsanız (zulmetmiş olmaz mısınız)? Şübhesiz ki Allah, o zâlimler topluluğunu hidâyete erdirmez.”
9.
Ali Fikri Yavuz Meali
(Yahudi'lere) de ki: “- Şunu iyice düşünüb bana haber verin: Eğer bu Kur'an Allah tarafından gönderilmiş de, siz onu inkâr ettinizse ve İsraîloğullarından bir şahid, Kur'an'ın (Tevhid esaslarında) benzerine (Tevrat'a ve ondaki manalara dayanarak) şahidlik edib iman getirdi de siz kibirlendinizse, (artık zalimler değil misiniz)? Şübhe yok ki Allah zalimler topluluğunu hidayete erdirmez.”
10.
Ömer Nasuhi Bilmen Meali
De ki: «Bana haber veriniz! Eğer (Kur'an) Allah tarafından olup da siz onu inkâr eyledinizse ve İsrâiloğullarından bir şahit de onun misli üzerine şehâdette bulundu ve hemen imân etti de siz böbürlendi iseniz (zalimlerden olmaz mısınız?) Şüphe yok ki, Allah zalimler olan kavmi doğru bir yola muvaffak kılmaz.»
11.
Ümit Şimşek Meali
De ki: Söyleyin bana, ya bu Kur'ân Allah katından geldiği halde siz onu inkâr etmişseniz, üstelik İsrailoğullarından bir şahit de onun benzeri bir kitaba dayanarak onun doğruluğuna tanıklık etmiş ve ona iman etmiş, ama siz yine ona iman etmeyi kibrinize yedirememişseniz? Hiç şüphe yok ki, Allah zalimler güruhunu amaçlarına ulaştırmaz.
12.
Yusuf Ali (English) Meali
Say: "See ye? If (this teaching) be from Allah, and ye reject it, and a witness from among the Children of Israel testifies to its similarity (with earlier scripture), and has believed while ye are arrogant, (how unjust ye are!) truly, Allah guides not a people unjust."
Sadece meal okumak ile Kur'ân-ı Kerim'in bir çok âyetinin tam mânâsı ile anlaşılması mümkün olmayabilir. Ayetlerin izahı için mutlaka bir tefsire başvurulması gerekir. Ahkaf Sûresi 10. ayetinin tefsiri için tıklayınız
*
Türkçe okunuşlarından Kur'an-ı Kerim okumak uygun görülmemektedir. Ayetler Türkçe olarak arandıkları için sitemize eklenmiştir.
Kur’ân-ı Kerîm’i, her devirde milyonlarca hâfız ezberlemiştir. Müsteşriklerin dahî îtirâf ettikleri gibi[1] bu durum, yeryüzünde hiçbir kitaba nasîb o ...
Hakîkaten Hazret-i Âdem’le başlayan ve Âhir Zaman Nebîsi -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’de kemâle eren İslâm’ın, Kur’ân-ı Kerîm’le vâsıl oldu ...
