TEFSİR:
Resûlullah
(s.a.s.)’in sırrını açtığı hanımının ismi ve ona ne söylediği âyette açıkça
belirtilmeyip sadece bunlara işaret edilir. Eğer bizim için faydalı ve gerekli
bir şey olsaydı elbette bu açıkça bildirilirdi. Dolayısıyla eşler arası ve aile
mahremiyetine ait olduğu anlaşılan bu sırrın ne olduğunu araştırıp ifşâ etmek
bizim için doğru bir davranış değildir. Esas vazifemiz, verilmesi istenen
mesajlar üzerine tefekkür edip derinleşmektir. Nitekim burada gözetilen maksat,
Peygamberimiz (s.a.s.)’in hanımlarını, yapılan bir hata yüzünden ikaz etmek ve
kendilerine çok önemli bir şahsın hanımları olduklarını hatırlatmaktır.
Özellikle “sırrın ifşâsı” çok büyük bir hatadır. Çünkü Resûlullah (s.a.s.),
dünyaya istikâmet veren bir davanın temsilcisi idi. Bir taraftan mü’minleri
terbiye edip sağlam bir İslâm cemiyeti teşekkül ettiriyor, bir taraftan da
İslâm düşmanlarıyla amansız bir mücâdele yürütüyordu. Bu açıdan bakıldığında,
dâvanın merkez karargâhı mevkiinde bulunan Efendimiz (s.a.s.)’in
devlethanesinde konuşulan sözlerin ve tutulması gereken sırların apayrı bir
ehemmiyeti vardı. Bu hususta hanımlarından birinin göstereceği ihmal, büyük
zararlara yol açabilirdi. Bu sebeple Kur’an, mes’elenin üzerine büyük bir
ciddiyet ve dikkatle eğilmiş ve bunu, tüm müslümanlara kıyamete kadar
okuyacakları bir ibret dersi olmak üzere ebedîleştirmiştir.
4.
âyetteki “siz ikiniz” hitabının, ilgili rivayetlere bakıldığında, Hz. Aişe ile
Hz. Hafsa’ya yapıldığı görülür. (bk. Buhârî, Tefsir 66/2; Müslim, Talâk 31-34)
Bunlardan Resûlullah (s.a.s.)’in gönlünü almaları istenir. Ayrıca kıskançlık,
sır yayma ve Efendimiz (s.a.s.)’in hoşlanmayacağı her türlü aşırılıktan uzak
durma konusunda ikaz edilirler. Hem peygamberleri hem de kocaları olan Allah
Resûlü (s.a.s.)’e karşı vazife ve sorumluluklarını tam olarak îfâ etmeleri, bu
konuda ciddi olmaları ve ihmalkâr davranmamaları öğütlenir. Her hususta ona
yardımcı ve destekçi olmaları talep edilir. Nitekim Allah’ın, Cebrâil’in, sâlih
mü’minlerin ve meleklerin Resûlullah (s.a.s.)’in yardımcısı, destekçisi ve
dostu olduğu bildirilerek, işin ne kadar önemli ve ciddi olduğu gösterilmektedir.
Daha sonra hitap, Efendimiz’in bütün hanımlarına çevrilerek, onlara Resûlullah
(s.a.s.)’e eş olmanın kıymet ve ehemmiyetini anlamaları öğütlenir. Teslimiyet,
iman, ahlâk, ibâdet, zühd ve itaatleriyle Peygamber’e layık birer eş olmaları talep
edilir. (bk. Ahzâb 33/27-34) Eğer bu hususta ihmalkâr davranırlarsa, Peygamber
de boşama hakkını kullandığı takdirde, ona burada güzel vasıfları bir bir
sayılan kendilerinden daha hayırlı eşler lütfedeceği haber verilir.
Şimdi
de, nesilleri dünyada kötülüklerden, kıyâmet gününde de Allah’ın azabından
koruyabilmek için İslâm’ın sağlam temelleri üzerine kurulmuş âile yapısının
önemine dikkat çekmek üzere buyruluyor ki:
Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri
