Ahkaf Sûresi 6. ayeti ve tefsiri

Önceki Ayet

6 / 35

Sonraki Ayet

Ahkaf Sûresi Hakkında

Ahkâf sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 35 âyettir. İsmini 21. âyetinde geçen ve “kum tepeleri” mânasına gelen اَلأحْقَافُ (ahkâf) kelimesinden alır. Mushaf tertîbine göre 46, iniş sırasına göre 66. sûredir.

Ahkaf Sûresi Konusu

Kur’ân-ı Kerîm’in ilâhî kelam ve Hz. Muhammed (s.a.s.)’in hak peygamber olduğunu bildirir. Bunlara inanıp istikâmet üzere yaşayanlar cennetle mükâfatlandırılacaklardır. Bunlara karşı gelenler ise, Hz. Hûd’a inanmayan Âd kavmi misalinde olduğu gibi, dünyada helak edilecekler, âhirette ise ebedî azaba uğrayacaklardır. Allah’a yaklaşmak üzere taptıkları putlar onlara hiçbir fayda sağlamayacaktır. Bu arada söz aile hayatına intikal ettirilerek ana babasına itaatkâr çocuklar övülürken, ana babasına isyan eden çocuklar zemmedilir. Sûrenin sonunda Kur’ân-ı Kerîm’i dinleyip hidâyete eren bazı cinlerin kendi kavimlerini uyarmaya gittikleri bildirilerek, inanmamakta ısrar eden insan kâfirlerine ibret dersi verilir. Her şeyin yaratıcısı Allah tek ilâhtır ve ölümden sonra insanları diriltecektir. Bunun için de sabır ve sebatla O’nun dinini yaşamak, yaşatmak ve tebliğe devam etmek gerekmektedir.

Ahkaf Sûresi Nuzül Sebebi

Sûre Mekke’de Câsiye’den sonra, Zâriyât’tan önce gönderilmiştir. İbn Âşûr’un tesbitine göre (XXIV, 6) bu sûre, peygamberlik geldikten iki yıl sonra vahyedilmiştir.

TEFSİR:

Putlara tapmanın, onlara yalvarıp yakarmanın bir anlamı olmamasına rağmen onlara tapmaya devam edenler, ne yaptığını bilmeyen en sapık ve en şaşkın kimselerdir. Çünkü taptıkları putlar, kıyamete kadar dua ve yalvarmalarına hiçbir karşılık veremeyeceklerdir. Zira onların ibâdetlerinden habersizdirler. Kıyamet gününe gelince, Allah müşriklerle putlarını karşı karşıya getirecektir. Fakat burada da putlar, kendilerine tapan o zavallılara düşman olacaklar ve yaptıkları ibâdetleri de şiddetle inkâr edeceklerdir. Çünkü onlar da o dehşetli günde Allah’ın huzurunda korkudan titreyecek ve Allah’ın gazabını celbedecek bir eksikliğin çıkmasından onlar da son derece endişe duyacaklardır. İşte şu âyetler bu hakikati haber verir:

“Kıyâmet günü Allah herkesi huzurunda toplayacak, sonra da meleklere: «Şunlar size mi tapıyordu?» diye soracak. Melekler ise: «Seni noksan sıfatlardan ve herhangi bir ortağının bulunmasından pak ve uzak tutarız. Bizim dostumuz, sahibimiz ve koruyucumuz ancak sensin! Bizim onlarla bu mânada hiçbir münâsebetimiz olmamıştır, olamaz da! Hayır, onlar, bize değil cinlere tapıyordu ve çoğu onlara inanıyordu» diye cevap verecekler.” (Sebe’ 34/40-41)

“O gün Rabbin müşrikler ile onların Allah’tan başka taptıklarını huzurunda toplayacak, sonra da o tapılanlara: “Şu kullarımı siz mi sapıklığa düşürdünüz, yoksa onlar kendi kendilerine mi yoldan çıktılar?» diye soracak. Onlar da şöyle cevap verecek: «Seni her türlü noksanlıklardan ve şirkten tenzih ederiz! Seni bırakıp başka dostlar edinmek bize yakışmaz. Ne var ki sen bunlara ve atalarına fazl u kereminden bol bol nimetler verdin; nihâyet onlar seni anmayı unutup kitâbına uymadılar, sonunda helâk olmaya müstahak bir gürûh hâline geldiler.»” (Furkān 25/17-18)

Hal böyleyken: