Hûd Sûresi 104. ayeti ve tefsiri

Önceki Ayet

104 / 123

Sonraki Ayet

Hûd Sûresi Hakkında

Hûd sûresi Mekke’de inmiştir. 123 âyettir. İsmini, 50-60. âyetler arasında kıssası anlatılan Hûd (a.s.)’dan almıştır. Mushaf tertîbine göre 11, nüzûl sırasına göre 52. sûredir.

Hûd Sûresi Konusu

Hûd sûresinde itikat konuları, özellikle Allah’ın varlığı, birliği, peygamberlik gerçeği ve bunun önceki toplumlardaki tezâhürü ele alınmaktadır. Bunu misallendirmek üzere Hz.Nûh, Hz. Hûd, Hz. Sâlih, Hz. İbrâhim, Hz. Lût, Hz. Şuayb ve Hz. Mûsâ gibi peygamberlerin kıssaları, Yûnus sûresine göre daha geniş bir çerçevede anlatılmaktadır. Bu misallerden hareketle Kur’an’ın mûcize oluşu, öldükten sonra diriliş, hesap ve âhiret hayatıyla alakalı mevzulara dikkat çekilmektedir.

Hûd Sûresi Nuzül Sebebi

Mushaftaki sıralamada on birinci, iniş sırasına göre elli ikinci sûredir. Yûnus sûresinden sonra, Yûsuf sûresinden önce Mekke döneminin son bir yılı içinde nâzil olmuştur. 12, 17 ve 114. âyetlerinin Medine’de indiği yolundaki görüş müfessirlerin çoğunluğunca kabul edilmemiştir (İbn Âşûr, XI, 311; Reşîd Rızâ, XII, 2; Ateş, IV, 291).

Hûd Sûresi Fazileti

Allah Resûlü (s.a.s.), Hûd sûresinin fazileti hakkında şöyle buyurur:

“Cuma günü Hûd sûresini okuyun.” (Dârimî, Fezailü’l-Kur’an 17)

Yine Efendimiz (s.a.s.):

“Hûd sûresi ve Vâkıa, Hâkka, Mürselât, Nebe’ ve Tekvîr gibi kardeşleri beni ihtiyarlattı” (Tirmizî, Tefsir 57/3297) beyânıyla da sûrenin muhtevasının önemine ve bildirdiği sorumlulukların ağırlığına dikkat çeker. Çünkü bu sûrelerde fevkalade tesirli bir üslûpla önceki peygamberlerin tevhid mücadelesinden kesitler sunulmakta, kalpleri derinden sarsan kıyamet sahneleri tasvir edilmektedir.

TEFSİR:

Anlatılan bu kıssalarda âhiret azabından korkanlar için elbette ibret alacak, ders çıkaracak hususlar vardır. Âhirete iman edenler, anlatılan bu olaylarda âhiretin varlığına dair bir delil bulurlar ve bu dünyada yapılan zulüm ve haksızlıkların oradaki âkıbetinin korkunç olduğunu anlarlar. Ayrıca peygamberlerin, dünyada vuku bulacak azap ve helaklere dair verdikleri haberlerin gerçekleşmesinden hareketle, peygamberliğin Allah’ın emriyle gerçekleşen bir durum olduğunu daha iyi idrak ederek onların âhiretle alakalı verdikleri haberlerin de mutlaka tahakkuk edeceğine yakînen inanırlar.

Burada kıyâmet gününün iki mühim vasfına dikkat çekilir:

› O gün, bütün insanların toplanıp bir araya geleceği bir gündür. Öncekiler ve sonrakiler, yaptıklarının karşılığını görmek için orada toplanacaklardır.

› O gün mutlaka vuku bulacak ve herkes o günün vuku bulduğunu gözleriyle görecektir. Yahut o günde her şeye şâhitlik yapılacaktır. Çünkü bütün canlılar, bütün varlıklar, göklerde ve yerde bulunan her şey orada şâhitlik yapacaktır. Hatta bütün diller, eller, ayaklar ve deriler kendi yaptıklarına şâhitlik edecektir.

Şu an kıyâmet kopmamış olsa da, onun hiç kopmayacağı zannedilmemelidir. O gün elbette gelecektir. Ancak Allah Teâlâ onu belli bir süreye kadar ertelemektedir. Sayılı günler gelip geçtikten, dünyanın fâni ömrü sona erdikten sonra âhiret gelip çatacaktır: