Müzzemmil Sûresi 9. ayeti ve tefsiri

Önceki Ayet

9 / 20

Sonraki Ayet

Müzzemmil Sûresi Hakkında

Müzzemmil sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 20 âyettir. İsmini birinci âyette geçen ve “örtünüp bürünen” mânasına gelen اَلْمُزَّمِّلُ (müzzemmil) kelimesinden alır. Mushaf tertîbine göre 73, iniş sırasına göre ise 3. sûredir.

Müzzemmil Sûresi Konusu

Resûlullah (s.a.s.)’in şahsında tüm müslümanlara geceleyin kalkıp ibâdet etmek, Kur’ân-ı Kerîm okumak, Allah’ı zikretmek, din düşmanlarının sözlerine karşı sabırlı olmak ve onları Allah’a havale etmek emredilir. Çünkü kısa bir müddet sonra dünya hayatı sona erecek, Peygamber’e düşmanlık yapanlar acı bir azaba maruz kalacaklardır. Bu vesileyle kıyâmet ve âhiretin dehşetli manzaraları hatırlatılarak, insanlar ondan korkmaya ve Allah’a varacak bir yol tutmaya yönlendirilir. Gece ibâdetine tekrar yer verilen son âyette, sûrenin başında bu ibâdetle alakalı gelen hükümlerin tahfif edildiği görülür.

Müzzemmil Sûresi Nuzül Sebebi

Mushaftaki sıralamada yetmiş üçüncü, iniş sırasına göre üçüncü sûredir. Kalem sûresinden sonra, Müddessir sûresinden önce Mekke’de inmiştir; 20. âyetinin Medine’de indiğine dair bir rivayet de vardır (Kurtubî, XIX, 30). Müddessir sûresinden sonra indiği, dolayısıyla dördüncü sırada yer aldığı görüşünde olanlar da vardır (bk. İbn Âşûr, XXIX, 254; Esed, III, 1199).

TEFSİR:

Gece ibâdetinin emredilmesinin bir hikmeti de gündüz insanın uğraşması gereken yığınla işinin olmasıdır. Gerek maişet temini ile alakalı çalışmalar, gerekse dinin tebliği ile alakalı işler buna dâhildir. Ancak bu işler de Allah’tan gafil bir şekilde yapılmayacaktır. Bu sebeple hemen peşinden gece ve gündüz, devamlı Rabbin isminin zikredilmesi ve tam bir yönelişle O’na dönülmesi emredilir.

اَلتَّبَتُّلُ (tebettül), haktan uzaklaştıracak her şeyi terk edip, mâsivayla alakayı kopararak, tüm varlığıyla Allah’a yönelmektir. Çünkü göklerin ve yerin tek Rabbi O’dur. O’ndan başka ilâh yoktur. Bu yüzden yalnızca O’nu vekil tutmak, tüm işlerde sadece O’na güvenip dayanmak, O’nun himayesine girmek gerekir. Çünkü O’nun her hususta irade ve kudreti geçerlidir. O’nun hükmüne uymayan her türlü fikir ve amel bâtıldır. O, kulunun bütün işlerini düzeltip yoluna koymaya ve düşmanlarının haklarından gelmeye de kadirdir.

Öyleyse gerçeği bile bile reddeden o zâlimlerle boş ve anlamsız tartışmalara girme de: