Nâziât Sûresi 7. ayeti ve tefsiri

Önceki Ayet

7 / 46

Sonraki Ayet

Nâziât Sûresi Hakkında

Nâziât sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 46 âyettir. İsmini, birinci âyette geçip “kökünden söküp çıkaran” mânasına gelen اَلنَّازِعَاتُ (nâziât) kelimesinden alır. Sûre اَلسَّاهِرَةُ (Sâhire) ve اَلطَّامَّةُ (Tâmme) isimleriyle de anılır. Mushaf tertîbine göre 79, iniş sırasına göre ise 81. sûredir.

Nâziât Sûresi Konusu

Bir takım kuvvetlere yemin edilerek kıyâmetin dehşeti gözler önüne serilir. Allah’ın kudret nişânelerine yer verilerek kıyâmetin mutlaka kopacağı ve iyi yada kötü herkesin dünyada yaptığına göre bir karşılık göreceği beyân edilir. Bu gerçeklere inanmayan kâfirlere, azgınlaşıp Rablik iddiasında bulunan Firavun’un fecî âkıbeti bir ibret levhası halinde hatırlatılır.

Nâziât Sûresi Nuzül Sebebi

Mushaftaki sıralamada yetmiş dokuzuncu, iniş sırasına göre seksen birinci sûredir. Nebe’ sûresinden sonra, İnfitâr sûresinden önce Mekke’de inmiştir.

TEFSİR:

Sûra birinci kez üflenir, yer ve gökler şiddetli bir şekilde sarsılır, dağlar paramparça olur, gökler açılır, yıldızlar dökülür, her şey toz duman olur; hâsılı kâinatın kıyameti kopar. Peşinden ikinci kez sûra üflenir. Bununla yeniden dirilme gerçekleşir ve insanlar mahşerde toplanır. Bu hengâmede kalpler korku ve dehşetle titrer. Gözler zillet ve pişmanlık içinde aşağı kayar, donup kalır, bir şey göremez hale gelir.

Verilen bu haberler hakikatin ta kendisi olmakla birlikte, kâfirler hâla yeniden dirilişi inkâr etmektedirler: