Nuh dedi ki: “Onların yaptıkları hakkında benim bilgim yoktur. ﴾112﴿
“Onların hesabı Rabbime aittir—eğer düşünürseniz. ﴾113﴿
“Ben mü'minleri kovacak değilim. ﴾114﴿
“Ben ancak apaçık uyarıcıyım.” ﴾115﴿
“Ey Nuh,” dediler. “Bu işten vazgeçmezsen taşlanırsın.” ﴾116﴿
Nuh, “Rabbim,” dedi. “Kavmim beni yalanladı. ﴾117﴿
“Benimle onlar arasında hükmünü ver; beni ve beraberimdeki mü'minleri kurtar.” ﴾118﴿
Biz de onu ve dolu gemide onunla beraber olanları kurtardık. ﴾119﴿
Arkada kalanları da boğduk. ﴾120﴿
İşte bunda bir âyet vardır. Fakat onların çoğu yine iman etmez. ﴾121﴿
Rabbin ise hem Azizdir, hem Rahîm. ﴾122﴿
Âd kavmi de peygamberlerini yalanladı. ﴾123﴿
Kardeşleri Hud onlara “Sakınmıyor musunuz?” demişti. ﴾124﴿
“Ben size güvenilir bir elçiyim. ﴾125﴿
“Allah'tan korkun ve bana itaat edin. ﴾126﴿
“Hizmetim için sizden bir ücret istemiyorum. Benim ücretim Âlemlerin Rabbine aittir. ﴾127﴿
“Siz herbir tepeye eğlenmek için alâmet gibi binalar mı yapıyorsunuz? ﴾128﴿
“İçinde temelli kalacakmış gibi sağlam ve süslü köşkler mi ediniyorsunuz? ﴾129﴿
“Ele geçirdiğiniz şeyleri zorbalıkla mı tutup alıyorsunuz? ﴾130﴿
“Allah'tan korkun ve bana itaat edin. ﴾131﴿
“O Allah'tan korkun ki, size bildiğiniz bunca nimetleri verdi. ﴾132﴿
“Size davarlar verdi, oğullar verdi. ﴾133﴿
“Bahçeler, pınarlar verdi. ﴾134﴿
“Doğrusu, sizin için büyük bir günün azabından korkuyorum.” ﴾135﴿
Dediler ki: “Bize öğüt versen de bizim için birdir, vermesen de. ﴾136﴿
قَالَ وَمَا عِلْم۪ي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَۚ ﴿١١٢﴾
اِنْ حِسَابُهُمْ اِلَّا عَلٰى رَبّ۪ي لَوْ تَشْعُرُونَۚ ﴿١١٣﴾
وَمَٓا اَنَا۬ بِطَارِدِ الْمُؤْمِن۪ينَۚ ﴿١١٤﴾
اِنْ اَنَا۬ اِلَّا نَذ۪يرٌ مُب۪ينٌۜ ﴿١١٥﴾
قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُوم۪ينَۜ ﴿١١٦﴾
قَالَ رَبِّ اِنَّ قَوْم۪ي كَذَّبُونِۚ ﴿١١٧﴾
فَافْتَحْ بَيْن۪ي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّن۪ي وَمَنْ مَعِيَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَ ﴿١١٨﴾
فَاَنْجَيْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِۚ ﴿١١٩﴾
ثُمَّ اَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاق۪ينَۜ ﴿١٢٠﴾
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ ﴿١٢١﴾
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ ﴿١٢٢﴾
كَذَّبَتْ عَادٌۨ الْمُرْسَل۪ينَۚ ﴿١٢٣﴾
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ هُودٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ ﴿١٢٤﴾
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ ﴿١٢٥﴾
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ ﴿١٢٦﴾
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ ﴿١٢٧﴾
اَتَبْنُونَ بِكُلِّ ر۪يعٍ اٰيَةً تَعْبَثُونَۙ ﴿١٢٨﴾
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَۚ ﴿١٢٩﴾
وَاِذَا بَطَشْتُمْ بَطَشْتُمْ جَبَّار۪ينَۚ ﴿١٣٠﴾
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ ﴿١٣١﴾
وَاتَّقُوا الَّذ۪ٓي اَمَدَّكُمْ بِمَا تَعْلَمُونَۚ ﴿١٣٢﴾
اَمَدَّكُمْ بِاَنْعَامٍ وَبَن۪ينَۙ ﴿١٣٣﴾
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍۚ ﴿١٣٤﴾
اِنّ۪ٓي اَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظ۪يمٍۜ ﴿١٣٥﴾
قَالُوا سَوَٓاءٌ عَلَيْنَٓا اَوَعَظْتَ اَمْ لَمْ تَكُنْ مِنَ الْوَاعِظ۪ينَۙ ﴿١٣٦﴾
