“Bu yaptıklarımız, öncekilerin âdetinden başka birşey değildir. ﴾137﴿
“Bu yüzden azaba uğratılacak değiliz.” ﴾138﴿
Onlar onu yalanladılar; Biz de onları helâk ettik. İşte bunda bir âyet vardır. Fakat onların çoğu yine iman etmez. ﴾139﴿
Rabbin ise hem Azizdir, hem Rahîm. ﴾140﴿
Semud kavmi de peygamberlerini yalanladı. ﴾141﴿
Kardeşleri Salih onlara “Sakınmıyor musunuz?” demişti. ﴾142﴿
“Ben size güvenilir bir elçiyim. ﴾143﴿
“Allah'tan korkun ve bana itaat edin. ﴾144﴿
“Hizmetim için sizden bir ücret istemiyorum. Benim ücretim Âlemlerin Rabbine aittir. ﴾145﴿
“Burada, güven içinde kendi halinize bırakılacağınızı mı sanıyorsunuz— ﴾146﴿
“Bahçelerin, pınarların içinde, ﴾147﴿
“Ekinlerin, salkımları sarkmış hurmalıkların arasında? ﴾148﴿
“Öyle sandığınız için mi dağlarda konforlu evler yontuyorsunuz? ﴾149﴿
“Allah'tan korkun ve bana itaat edin. ﴾150﴿
“Müsriflerin sözünü dinlemeyin. ﴾151﴿
“Onlar memlekette iyiliğe yanaşmaz, fesat çıkarırlar.” ﴾152﴿
Dediler ki: “Anlaşılan sen büyülenmişsin. ﴾153﴿
“Sen de bizim gibi bir beşersin. Doğru söylüyorsan, bize bir âyet getir de görelim.” ﴾154﴿
Salih “İşte şu deve bir âyettir,” dedi. “Kuyudan su içme sırası bir gün onun, belirlenmiş bir gün de sizindir. ﴾155﴿
“Sakın ona kötü bir niyetle el sürmeyin; yoksa büyük bir günün azabına tutulursunuz.” ﴾156﴿
Deveyi kestiler ve pişman oldular. ﴾157﴿
Azap onları yakalayıverdi. İşte bunda bir âyet vardır. Fakat onların çoğu yine iman etmez. ﴾158﴿
Rabbin ise hem Azizdir, hem Rahîm. ﴾159﴿
اِنْ هٰذَٓا اِلَّا خُلُقُ الْاَوَّل۪ينَۙ ﴿١٣٧﴾
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّب۪ينَۚ ﴿١٣٨﴾
فَكَذَّبُوهُ فَاَهْلَكْنَاهُمْۜ اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ ﴿١٣٩﴾
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ ﴿١٤٠﴾
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَل۪ينَۚ ﴿١٤١﴾
اِذْ قَالَ لَهُمْ اَخُوهُمْ صَالِحٌ اَلَا تَتَّقُونَۚ ﴿١٤٢﴾
اِنّ۪ي لَكُمْ رَسُولٌ اَم۪ينٌۙ ﴿١٤٣﴾
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ ﴿١٤٤﴾
وَمَٓا اَسْـَٔلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ اَجْرٍۚ اِنْ اَجْرِيَ اِلَّا عَلٰى رَبِّ الْعَالَم۪ينَۜ ﴿١٤٥﴾
اَتُتْرَكُونَ ف۪ي مَا هٰهُنَٓا اٰمِن۪ينَۙ ﴿١٤٦﴾
ف۪ي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍۙ ﴿١٤٧﴾
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَض۪يمٌۚ ﴿١٤٨﴾
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِه۪ينَۚ ﴿١٤٩﴾
فَاتَّقُوا اللّٰهَ وَاَط۪يعُونِۚ ﴿١٥٠﴾
وَلَا تُط۪يعُٓوا اَمْرَ الْمُسْرِف۪ينَۙ ﴿١٥١﴾
اَلَّذ۪ينَ يُفْسِدُونَ فِي الْاَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ ﴿١٥٢﴾
قَالُٓوا اِنَّمَٓا اَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّر۪ينَۚ ﴿١٥٣﴾
مَٓا اَنْتَ اِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَاۚ فَأْتِ بِاٰيَةٍ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِق۪ينَ ﴿١٥٤﴾
قَالَ هٰذِه۪ نَاقَةٌ لَهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍۚ ﴿١٥٥﴾
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُٓوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظ۪يمٍ ﴿١٥٦﴾
فَعَقَرُوهَا فَاَصْبَحُوا نَادِم۪ينَۙ ﴿١٥٧﴾
فَاَخَذَهُمُ الْعَذَابُۜ اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَاٰيَةًۜ وَمَا كَانَ اَكْثَرُهُمْ مُؤْمِن۪ينَ ﴿١٥٨﴾
وَاِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَز۪يزُ الرَّح۪يمُ۟ ﴿١٥٩﴾
