Mülk Sûresi 20. ayeti ve tefsiri

Önceki Ayet

20 / 30

Sonraki Ayet

Mülk Sûresi Hakkında

Mülk sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 30 âyettir. İsmini, birinci âyette geçen اَلْمُلْكُ (mülk) kelimesinden alır. تَبَارَكَ (tebâreke) kelimesiyle başladığı için, Tebâreke Sûresi diye de isimlendirilmiştir. Ayrıca sûre, kendisini okuyanları kabir azabından koruduğu yönündeki bir rivayetten hareketle اَلْوَاقِيَةُ (Vâkiye: koruyucu), اَلْمُنْجِيَةُ (Münciye: kurtarıcı), اَلْمَانِعَةُ (Mâni‘a: engelelyici) ve اَلْمُجَادِلَةُ (Mücâdile: savunucu) isimleriyle de anılır. Kur’ân-ı Kerîm’in bu sûreyle başlayan 29. cüzü, “Tebâreke cüzü” olarak bilinir. Mushaf tertîbine göre 67, nüzûl sırasına göre ise 77. sûredir.

Mülk Sûresi Konusu

Allah Teâlâ’nın yüceliğini ve üstün kudretini zikrederek başlayan sûre, ölüm ve hayatın hikmetini bildirir. Cenâb-ı Hakk’ın kâinatta tecellî eden kudret delillerine dikkat çekerek, O’nun insanları yeniden dirilteceğini, dolayısıyla inananların mükâfat görüp, kâfirlerin cezalandırılacağını haber verir.

Mülk Sûresi Nuzül Sebebi

Mushaftaki sıralamada altmış yedinci, iniş sırasına göre yetmiş yedinci sûredir. Tûr sûresinden sonra, Hâkka sûresinden önce Mekke’de nâzil olmuştur.

Mülk Sûresi Fazileti

Resûlullah (s.a.s.) Mülk sûresinin faziletiyle ilgili şöyle buyurmuştur:

“Kur’ân-ı Kerîm’de otuz âyetlik bir sûre vardır ki, okuyan kimseye şefaat eder ve onun günahı bağışlanır. Bu sûre Tebârekellezî bi-yedihi’l-mülk’tür.” (Ebû Dâvûd, Ramazan 10; Tirmizî, Fezâilü’l-Kur’an 9)

“Mülk sûresi kabir azabına karşı bir engel ve bir kurtarıcıdır, insanı kabir azabından kurtarır.” (Tirmizî, Fezâilü’l-Kur’an 9)

Peygamberimiz (s.a.s.), 32. sûre olan Secde sûresiyle beraber bu Mülk sûresini okumadan istirahata çekilmezdi. (Tirmizî, Fezâilü’l-Kur’an 9)

TEFSİR:

Allah Teâlâ’nın kudret nişânelerinden biri, gökyüzünde kanatlarını açıp kapayarak saflar halinde uçan kuşlardır. Onları havada tutup uçmalarını sağlayan şüphesiz sonsuz merhamet sahibi Allah’tır. Allah, onlara merhamet ettiği gibi, bütün mahlukâta da merhamet etmektedir. Çünkü O her şeyi görmekte, gördüğü için ihtiyaçlarını bilmekte, çok merhametli olduğu için de onların ihtiyaçlarını karşılamaktadır. Dolayısıyla insanlar için de gerçekte Allah’tan başka ne bir koruyucu ne de bir yardımcı vardır. Hiçbir güç onları Allah’ın azabından, âfet ve belalarından koruyamaz, yardım edemez. O halde tapılmaya layık yalnız O değil midir? Elbette O’dur. Buna rağmen kâfirler bir yanılgı, şaşkınlık, sapıklık ve aldanış içindeler. Hâlâ Allah’tan başkasından medet umarak onlara tapmakta, ısrarla sapıklık ve azgınlıklarına devam etmektedirler. Bu yanlış yoldan bir an önce dönmelidirler. Çünkü bu yolun, onları doğru bir hedefe ulaştırmayacağı kesindir. Şöyle bir benzetme ile gerçeği anlamak daha kolay olacaktır: