Fakat insan, (dünya nimetlerini arar gözetir. Onun için) her ne zaman Rabbi, onu, (zenginlik ve genişlikle) imtihan edib de ona ikram eyler, nimetler verirse; o vakit: “- Rabbim bana ikram etti.” der. ﴾15﴿
Amma her ne zaman, onu imtihan edib de rızkını kendisine daraltırsa; o vakit de: “- Rabbim bana ihanet etti.” der. ﴾16﴿
Hayır, (iyilik zenginlikle, ihanet fakirlikle değildir. İyilik ve fenalık, itaat ve isyan iledir). Doğrusu siz, yetime ikram etmezsiniz, (miras hakkını vermezsiniz). ﴾17﴿
Miskini de yedirmeğe birbirinizi teşvik etmezsiniz. ﴾18﴿
Mirası, helâl - haram ayırmaksızın habire yersiniz. ﴾19﴿
Malı da pek çok seversiniz. ﴾20﴿
Hayır, (bunların hiç biri uygun değildir). Ne zaman ki arz, çarpıla çarpıla toz duman edilir, ﴾21﴿
Rabbinin emri gelib melekler saf saf dizilir; ﴾22﴿
Cehennem de o gün getirilib ortaya konur; o gün (kâfir) insan düşünür, fakat o düşünüb (gerçeği) anlamaktan ona ne fayda? (Artık düşünmek ona hiç bir fayda sağlayamaz). ﴾23﴿
(O, şöyle) der: “- Ah, ne olurdu! Keşke ben (ebedî olan ahiret) hayatım için, önceden (fani dünyada) salih ameller yapmış olsaydım.” ﴾24﴿
Artık o gün, Allah'ın ettiği azabı kimse edemez; ﴾25﴿
Ve O'nun vurduğu bağı kimse vuramaz. ﴾26﴿
(Sonra Allah, mümin kimseye şöyle buyurur): “- Ey (imanda sebat gösteren, Allah'ı anmakla huzura kavuşan) itaatkâr nefis! ﴾27﴿
Dön Rabbine, (cennette sana hazırladığı nimetlere); sen O'ndan, (sana verdiklerinden ötürü) razı, O'da senden (imanın sebebiyle) razı olarak... ﴾28﴿
Haydi gir (salih) kullarımın içine; ﴾29﴿
Gir cennetime... ﴾30﴿
Beled Sûresi
Yemin ederim bu beldeye (Mekke şehrine), ﴾1﴿
Sen (Ey Rasûlüm), ikamet ederken bu beldede; ﴾2﴿
Ve yemin ederim bir (Âdem) babaya ve (ondan üreyip) doğana ki, ﴾3﴿
Doğrusu biz, insanı bir meşakkat içinde yarattık. ﴾4﴿
O, kendisine karşı, asla kimse güç yetiremez mi sanıyor? ﴾5﴿
Diyor ki, “- (Peygambere düşmanlık uğruna) yığın yığın mal harcadım.” ﴾6﴿
Onu, kimsenin görmediğini mi zannediyor? ﴾7﴿
Beled Sûresi
فَاَمَّا الْاِنْسَانُ اِذَا مَا ابْتَلٰيهُ رَبُّهُ فَاَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبّ۪ٓي اَكْرَمَنِۜ ﴿١٥﴾
وَاَمَّٓا اِذَا مَا ابْتَلٰيهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبّ۪ٓي اَهَانَنِۚ ﴿١٦﴾
كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَت۪يمَۙ ﴿١٧﴾
وَلَا تَحَٓاضُّونَ عَلٰى طَعَامِ الْمِسْك۪ينِۙ ﴿١٨﴾
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ اَكْلًا لَمًّاۙ ﴿١٩﴾
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّاۜ ﴿٢٠﴾
كَلَّٓا اِذَا دُكَّتِ الْاَرْضُ دَكًّا دَكًّاۙ ﴿٢١﴾
وَجَٓاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّاۚ ﴿٢٢﴾
وَج۪ٓيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ وَاَنّٰى لَهُ الذِّكْرٰىۜ ﴿٢٣﴾
يَقُولُ يَا لَيْتَن۪ي قَدَّمْتُ لِحَيَات۪يۚ ﴿٢٤﴾
فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُٓ اَحَدٌۙ ﴿٢٥﴾
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُٓ اَحَدٌۜ ﴿٢٦﴾
يَٓا اَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُۗ ﴿٢٧﴾
اِرْجِع۪ٓي اِلٰى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةًۚ ﴿٢٨﴾
فَادْخُل۪ي ف۪ي عِبَاد۪يۙ ﴿٢٩﴾
وَادْخُل۪ي جَنَّت۪ي ﴿٣٠﴾
سُورَةُ الْبَلَدِ
لَٓا اُقْسِمُ بِهٰذَا الْبَلَدِۙ ﴿١﴾
وَاَنْتَ حِلٌّ بِهٰذَا الْبَلَدِۙ ﴿٢﴾
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَۙ ﴿٣﴾
لَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ ف۪ي كَبَدٍۜ ﴿٤﴾
اَيَحْسَبُ اَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ اَحَدٌۢ ﴿٥﴾
يَقُولُ اَهْلَكْتُ مَالًا لُبَدًاۜ ﴿٦﴾
اَيَحْسَبُ اَنْ لَمْ يَرَهُٓ اَحَدٌۜ ﴿٧﴾
سُورَةُ الْبَلَدِ
