(Ey Mûsa) ben, seni Peygamberliğe seçtim. Şimdi (sana) vahy olunacak şeyleri dinle: ﴾13﴿
Gerçekten ben, Allah'ım; benden başka hiç bir ilah yoktur. Onun için bana ibadet et ve beni anmak için namaz kıl. ﴾14﴿
Çünkü kıyamet muhakkak gelecektir. Onun vaktini kullardan gizliyorum ki, herkes yaptığı iş karşılığında cezalansın (iyi ise mükafat, kötü ise azap görsün). ﴾15﴿
O halde, sakın kıyamete inanmayıp kendi nefis arzusuna uyan kimse, seni ona iman etmekten alıkoymasın; sonra helâk olursun. ﴾16﴿
Şu sağ elindeki ne? Ey Musa! ﴾17﴿
Musâ şöyle dedi: “- O benim asâm (değneğim); ona dayanırım, onunla davarlarıma yaprak silkerim ve benim onda başka hacetlerim de var.” ﴾18﴿
Allah buyurdu ki: Onu yere bırak. ﴾19﴿
Mûsa da onu bıraktı, bir de ne görsün! O bir yılan olmuş koşuyor. ﴾20﴿
Allah buyurdu ki: Tut onu, korkma. Biz onu evvelki haline çevireceğiz. ﴾21﴿
Bir de, diğer bir mucize olmak üzere elini koynuna koy ki, kusursuz olarak bembeyaz çıksın. ﴾22﴿
Bunları, sana en büyük mucizelerimizden (bir kısmını) gösterelim diye yaptık. ﴾23﴿
Firavun'a git, çünkü o hakikaten azdı. ﴾24﴿
Mûsa dedi ki: “- Ey Rabbim! Benim göğsüme genişlik ver. ﴾25﴿
İşimi kolaylaştır. ﴾26﴿
Dilimden düğümü (şu peltekliği) çöz. ﴾27﴿
Böylece sözümü iyi anlasınlar. ﴾28﴿
Bir de bana ehlimden bir vezir ver. ﴾29﴿
Kardeşim Harûn'u (ver). ﴾30﴿
Onunla arkamı kuvvetlendir. ﴾31﴿
Elçilik işimde onu bana ortak et. ﴾32﴿
Ki seni çok tesbih edelim. ﴾33﴿
Seni çok analım. ﴾34﴿
Şüphe yok ki, sen bizi görüp duruyorsun.” ﴾35﴿
Allah buyurdu: “- Dilediğin sana verildi, ya Mûsa! ﴾36﴿
And olsun, biz, sana diğer bir defa daha ihsan etmiştik.” ﴾37﴿
وَاَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحٰى ﴿١٣﴾
اِنَّن۪ٓي اَنَا اللّٰهُ لَٓا اِلٰهَ اِلَّٓا اَنَا۬ فَاعْبُدْن۪يۙ وَاَقِمِ الصَّلٰوةَ لِذِكْر۪ي ﴿١٤﴾
اِنَّ السَّاعَةَ اٰتِيَةٌ اَكَادُ اُخْف۪يهَا لِتُجْزٰى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعٰى ﴿١٥﴾
فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لَا يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوٰيهُ فَتَرْدٰى ﴿١٦﴾
وَمَا تِلْكَ بِيَم۪ينِكَ يَا مُوسٰى ﴿١٧﴾
قَالَ هِيَ عَصَايَۚ اَتَوَكَّؤُ۬ا عَلَيْهَا وَاَهُشُّ بِهَا عَلٰى غَنَم۪ي وَلِيَ ف۪يهَا مَاٰرِبُ اُخْرٰى ﴿١٨﴾
قَالَ اَلْقِهَا يَا مُوسٰى ﴿١٩﴾
فَاَلْقٰيهَا فَاِذَا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعٰى ﴿٢٠﴾
قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ۠ سَنُع۪يدُهَا س۪يرَتَهَا الْاُولٰى ﴿٢١﴾
وَاضْمُمْ يَدَكَ اِلٰى جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَيْضَٓاءَ مِنْ غَيْرِ سُٓوءٍ اٰيَةً اُخْرٰىۙ ﴿٢٢﴾
لِنُرِيَكَ مِنْ اٰيَاتِنَا الْكُبْرٰىۚ ﴿٢٣﴾
اِذْهَبْ اِلٰى فِرْعَوْنَ اِنَّهُ طَغٰى۟ ﴿٢٤﴾
قَالَ رَبِّ اشْرَحْ ل۪ي صَدْر۪يۙ ﴿٢٥﴾
وَيَسِّرْ ل۪ٓي اَمْر۪يۙ ﴿٢٦﴾
وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَان۪يۙ ﴿٢٧﴾
يَفْقَهُوا قَوْل۪يۖ ﴿٢٨﴾
وَاجْعَلْ ل۪ي وَز۪يرًا مِنْ اَهْل۪يۙ ﴿٢٩﴾
هٰرُونَ اَخ۪يۚ ﴿٣٠﴾
اُشْدُدْ بِه۪ٓ اَزْر۪يۙ ﴿٣١﴾
وَاَشْرِكْهُ ف۪ٓي اَمْر۪يۙ ﴿٣٢﴾
كَيْ نُسَبِّحَكَ كَث۪يرًاۙ ﴿٣٣﴾
وَنَذْكُرَكَ كَث۪يرًاۜ ﴿٣٤﴾
اِنَّكَ كُنْتَ بِنَا بَص۪يرًا ﴿٣٥﴾
قَالَ قَدْ اُو۫ت۪يتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسٰى ﴿٣٦﴾
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَيْكَ مَرَّةً اُخْرٰىۙ ﴿٣٧﴾
