Nasiplendikleri onca nimetler onlara ne fayda verir? ﴾207﴿
Biz, uyarıcısı olmayan hiçbir beldeyi helâk etmedik. ﴾208﴿
Onlara öğüt verilmiş, hatırlatma yapılmıştır. Yoksa Biz haksızlık edici değiliz. ﴾209﴿
Bu Kur'ân'ı şeytanlar indirmedi. ﴾210﴿
Bu onlara yakışmaz; buna güçleri de yetmez. ﴾211﴿
Zaten onlar vahyi işitmekten alıkonmuşlardır. ﴾212﴿
Allah ile beraber başka bir tanrıya yakarma; yoksa azaba uğrayanlardan olursun. ﴾213﴿
Önce yakın akrabanı uyar. ﴾214﴿
Sana uyan mü'minlere kanat ger. ﴾215﴿
Sana karşı gelecek olurlarsa, “Ben sizin yaptıklarınızdan uzağım” de. ﴾216﴿
Aziz ve Rahîm olana tevekkül et. ﴾217﴿
Namaza kalktığında da O seni görür, ﴾218﴿
Secde edenler arasındaki dolaşmanı da. ﴾219﴿
Çünkü O herşeyi işiten, herşeyi bilendir. ﴾220﴿
Size söyleyeyim mi, şeytanlar kime iner? ﴾221﴿
Nerede yalana düşkün bir günahkâr varsa ona iner. ﴾222﴿
Onlar şeytanlara kulak verirler; zaten çoğu yalan söyleyip durmaktadır. ﴾223﴿
Şairlere de ancak şaşkınlar uyar. ﴾224﴿
Görmez misin: Onlar her vadiye dalarlar. ﴾225﴿
Ve yapmadıkları şeyi söylerler. ﴾226﴿
Ancak iman eden, güzel işler yapan, Allah'ı çokça anan ve zulme uğradıktan sonra kendisini savunan kimse müstesnadır. Zulmedenler ise, nasıl bir inkılâpla devrilip gideceklerini yakında görecekler. ﴾227﴿
مَٓا اَغْنٰى عَنْهُمْ مَا كَانُوا يُمَتَّعُونَۜ ﴿٢٠٧﴾
وَمَٓا اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ اِلَّا لَهَا مُنْذِرُونَۗۛ ﴿٢٠٨﴾
ذِكْرٰى۠ۛ وَمَا كُنَّا ظَالِم۪ينَ ﴿٢٠٩﴾
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاط۪ينُ ﴿٢١٠﴾
وَمَا يَنْبَغ۪ي لَهُمْ وَمَا يَسْتَط۪يعُونَۜ ﴿٢١١﴾
اِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَۜ ﴿٢١٢﴾
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّب۪ينَۚ ﴿٢١٣﴾
وَاَنْذِرْ عَش۪يرَتَكَ الْاَقْرَب۪ينَۙ ﴿٢١٤﴾
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِن۪ينَۚ ﴿٢١٥﴾
فَاِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ اِنّ۪ي بَر۪ٓيءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَۚ ﴿٢١٦﴾
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَز۪يزِ الرَّح۪يمِۙ ﴿٢١٧﴾
اَلَّذ۪ي يَرٰيكَ ح۪ينَ تَقُومُۙ ﴿٢١٨﴾
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِد۪ينَ ﴿٢١٩﴾
اِنَّهُ هُوَ السَّم۪يعُ الْعَل۪يمُ ﴿٢٢٠﴾
هَلْ اُنَبِّئُكُمْ عَلٰى مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاط۪ينُۜ ﴿٢٢١﴾
تَنَزَّلُ عَلٰى كُلِّ اَفَّاكٍ اَث۪يمٍۙ ﴿٢٢٢﴾
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَاَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَۜ ﴿٢٢٣﴾
وَالشُّعَرَٓاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُ۫نَۜ ﴿٢٢٤﴾
اَلَمْ تَرَ اَنَّهُمْ ف۪ي كُلِّ وَادٍ يَه۪يمُونَۙ ﴿٢٢٥﴾
وَاَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَۙ ﴿٢٢٦﴾
اِلَّا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللّٰهَ كَث۪يرًا وَانْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُواۜ وَسَيَعْلَمُ الَّذ۪ينَ ظَلَمُٓوا اَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ ﴿٢٢٧﴾
