Yalnız onun neslini sağ bıraktık. ﴾77﴿
Ardında da onun için iyi bir nam bıraktık. ﴾78﴿
Âlemlerde Nuh'â selâm olsun. ﴾79﴿
İyi kulluk edenleri Biz böyle ödüllendiririz. ﴾80﴿
Doğrusu, o Bizim inanmış kullarımızdandı. ﴾81﴿
Diğerlerini de boğduk. ﴾82﴿
İbrahim de onun milletindendi. ﴾83﴿
Rabbine tertemiz bir kalple gelmişti. ﴾84﴿
Hani o babasına ve kavmine sormuştu: “Nedir bu taptıklarınız? ﴾85﴿
“Niyetiniz Allah'tan başka tanrılar uydurmak mı? ﴾86﴿
“Ya Âlemlerin Rabbini siz ne sanıyorsunuz?” ﴾87﴿
Sonra yıldızlara bir göz attı. ﴾88﴿
“Ben hastayım” dedi. ﴾89﴿
Onlar da arkalarını dönüp gittiler. ﴾90﴿
İbrahim ise onların tanrılarına vardı ve “Yesenize,” dedi. ﴾91﴿
“Neyiniz var ki konuşmuyorsunuz?” ﴾92﴿
Yaklaştı ve var gücüyle vurdu. ﴾93﴿
Derken kavmi İbrahim'in başına üşüştü. ﴾94﴿
İbrahim onlara dedi ki: “Kendi yonttuğunuz şeylere mi tapıyorsunuz? ﴾95﴿
“Oysa sizi de, yaptıklarınızı da yaratan Allah'tır.” ﴾96﴿
“İbrahim için bir fırın yapın,” dediler. “Ve onu ateşe atın.” ﴾97﴿
Böylece İbrahim'e bir tuzak kurmak istediler; Biz ise onları küçük düşürdük. ﴾98﴿
Sonra İbrahim “Ben Rabbime gidiyorum; O bana yol gösterecek” dedi. ﴾99﴿
Ve “Yâ Rabbi, bana salih bir evlât bağışla” diye dua etti. ﴾100﴿
Biz de ona yumuşak huylu bir oğul müjdesi verdik. ﴾101﴿
Kendisiyle beraber iş yapacak çağa geldiğinde, İbrahim oğluna dedi ki: “Oğulcuğum, rüyamda seni kurban ederken gördüm. Buna ne dersin?” Oğlu “Sana emredileni yap, baba,” dedi. “İnşaallah beni sabredenlerden bulacaksın.” ﴾102﴿
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاق۪ينَۘ ﴿٧٧﴾
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْاٰخِر۪ينَۘ ﴿٧٨﴾
سَلَامٌ عَلٰى نُوحٍ فِي الْعَالَم۪ينَ ﴿٧٩﴾
اِنَّا كَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِن۪ينَ ﴿٨٠﴾
اِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِن۪ينَ ﴿٨١﴾
ثُمَّ اَغْرَقْنَا الْاٰخَر۪ينَ ﴿٨٢﴾
وَاِنَّ مِنْ ش۪يعَتِه۪ لَاِبْرٰه۪يمَۢ ﴿٨٣﴾
اِذْ جَٓاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَل۪يمٍ ﴿٨٤﴾
اِذْ قَالَ لِاَب۪يهِ وَقَوْمِه۪ مَاذَا تَعْبُدُونَۚ ﴿٨٥﴾
اَئِفْكًا اٰلِهَةً دُونَ اللّٰهِ تُر۪يدُونَۜ ﴿٨٦﴾
فَمَا ظَنُّكُمْ بِرَبِّ الْعَالَم۪ينَ ﴿٨٧﴾
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِۙ ﴿٨٨﴾
فَقَالَ اِنّ۪ي سَق۪يمٌ ﴿٨٩﴾
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِر۪ينَ ﴿٩٠﴾
فَرَاغَ اِلٰٓى اٰلِهَتِهِمْ فَقَالَ اَلَا تَأْكُلُونَۚ ﴿٩١﴾
مَا لَكُمْ لَا تَنْطِقُونَ ﴿٩٢﴾
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَم۪ينِ ﴿٩٣﴾
فَاَقْبَلُٓوا اِلَيْهِ يَزِفُّونَ ﴿٩٤﴾
قَالَ اَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَۙ ﴿٩٥﴾
وَاللّٰهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَاَلْقُوهُ فِي الْجَح۪يمِ ﴿٩٧﴾
فَاَرَادُوا بِه۪ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْاَسْفَل۪ينَ ﴿٩٨﴾
وَقَالَ اِنّ۪ي ذَاهِبٌ اِلٰى رَبّ۪ي سَيَهْد۪ينِ ﴿٩٩﴾
رَبِّ هَبْ ل۪ي مِنَ الصَّالِح۪ينَ ﴿١٠٠﴾
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَل۪يمٍ ﴿١٠١﴾
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ اِنّ۪ٓي اَرٰى فِي الْمَنَامِ اَنّ۪ٓي اَذْبَحُكَ فَانْظُرْ مَاذَا تَرٰىۜ قَالَ يَٓا اَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُۘ سَتَجِدُن۪ٓي اِنْ شَٓاءَ اللّٰهُ مِنَ الصَّابِر۪ينَ ﴿١٠٢﴾
