Biz. ona vermedik mi: (Görecek) iki göz, ﴾8﴿
(kalbine tercüman olacak) bir dil, (boş boğazlığına mâni' olacak) iki dudak? ﴾9﴿
Biz ona iki de yol gösterdik. ﴾10﴿
Fakat o, sarp yokuşa saldıramadı. ﴾11﴿
Bu sarp yokuşun ne olduğunu sana hangi şey bildirdi? ﴾12﴿
(O) kul azad etmekdir, ﴾13﴿
yahud (salgın) bir açlık gününde yemek yedirmekdir, ﴾14﴿
yakınlığı olan bir yetime, ﴾15﴿
yahud toprakda sürünen bir yoksula. ﴾16﴿
Sonra da (o sarp yokuşu aşıb geçerken) îman edenlerden, birbirlerine sabr (-u sebat) ı tavsiye, (halka) merhameti tavsiye edenlerden olmakdır. ﴾17﴿
İşte bunlar sağcılardır. ﴾18﴿
Âyetlerimize küfredenler ise solcuların tâ kendileridir. ﴾19﴿
Ki (onların cezası) üzerlerine kapıları sımsıkı kapatılmış bir ateşdir. ﴾20﴿
Şems Sûresi
Andolsun güneşe ve onun aydınlığına, ﴾1﴿
(ışık almakda) ona tabî olduğu zaman aya, ﴾2﴿
ona parlaklık verdiği zaman gündüze, ﴾3﴿
onu örtüb büründüğü zaman geceye, ﴾4﴿
göğe ve onu bina edene, ﴾5﴿
yere ve onu yayıb döşeyene, ﴾6﴿
herbir nefse ve onu düzenleyene, ﴾7﴿
sonra da ona hem kötülüğü, hem (ondan) sakınmayı ilham edene ki, ﴾8﴿
onu tertemiz yapan kişi muhakkak umduğuna ermiş, ﴾9﴿
onu alabildiğine örten kişi ise elbette ziyana uğramışdır. ﴾10﴿
Semuud (kavmî), azgınlığı yüzünden (peygamberlerini) tekzibetdi, ﴾11﴿
(O kavmin) en şakıysi ayaklandığı zaman. ﴾12﴿
(Halbuki daha evvel) Allahın peygamberi onlara «Allahın dişi devesine ve onun su içme (nevbetine) dikkat edin» demişdi. ﴾13﴿
Fakat onu tekzîb etdiler, derken o (deveyi) sinirleyib öldürdüler. Bundan dolayı Rableri (nin azâbı) da onları, günâhları sebebiyle, örtüverdi. öyle ki hepsini bir yapdı (helak etdi), ﴾14﴿
bunun sonundan (hiç bir vech ile) korkmayarak! ﴾15﴿
Şems Sûresi
اَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِۙ ﴿٨﴾
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِۙ ﴿٩﴾
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِۚ ﴿١٠﴾
فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَۘ ﴿١١﴾
وَمَٓا اَدْرٰيكَ مَا الْعَقَبَةُۜ ﴿١٢﴾
فَكُّ رَقَبَةٍۙ ﴿١٣﴾
اَوْ اِطْعَامٌ ف۪ي يَوْمٍ ذ۪ي مَسْغَبَةٍۙ ﴿١٤﴾
يَت۪يمًا ذَا مَقْرَبَةٍۙ ﴿١٥﴾
اَوْ مِسْك۪ينًا ذَا مَتْرَبَةٍۜ ﴿١٦﴾
ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِۜ ﴿١٧﴾
اُو۬لٰٓئِكَ اَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِۜ ﴿١٨﴾
وَالَّذ۪ينَ كَفَرُوا بِاٰيَاتِنَا هُمْ اَصْحَابُ الْمَشْـَٔمَةِۜ ﴿١٩﴾
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ ﴿٢٠﴾
سُورَةُ الشَّمْسِ
وَالشَّمْسِ وَضُحٰيهَاۙۖ ﴿١﴾
وَالْقَمَرِ اِذَا تَلٰيهَاۙۖ ﴿٢﴾
وَالنَّهَارِ اِذَا جَلّٰيهَاۙۖ ﴿٣﴾
وَالَّيْلِ اِذَا يَغْشٰيهَاۙۖ ﴿٤﴾
وَالسَّمَٓاءِ وَمَا بَنٰيهَاۙۖ ﴿٥﴾
وَالْاَرْضِ وَمَا طَحٰيهَاۙۖ ﴿٦﴾
وَنَفْسٍ وَمَا سَوّٰيهَاۙۖ ﴿٧﴾
فَاَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوٰيهَاۙۖ ﴿٨﴾
قَدْ اَفْلَحَ مَنْ زَكّٰيهَاۙۖ ﴿٩﴾
وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسّٰيهَاۜ ﴿١٠﴾
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوٰيهَاۙۖ ﴿١١﴾
اِذِ انْبَعَثَ اَشْقٰيهَاۙۖ ﴿١٢﴾
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللّٰهِ نَاقَةَ اللّٰهِ وَسُقْيٰيهَا۠ ﴿١٣﴾
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَاۙۖ فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوّٰيهَاۙۖ ﴿١٤﴾
وَلَا يَخَافُ عُقْبٰيهَا ﴿١٥﴾
سُورَةُ الشَّمْسِ
