Ve onun mizacı tesnîmdendir. ﴾27﴿
(O) Bir kaynaktır ki izi ondan ancak mukarrep olanlar içerler. ﴾28﴿
Muhakkak o kimseler ki günah işlemişlerdi, imân etmiş olanlara gülerlerdi. ﴾29﴿
Ve onların yanlarından geçer oldukları zaman, birbirlerine karşı göz işareti yaparlardı. ﴾30﴿
Ve kendi tâifeleri yanlarına döndükleri zaman pürzevk bir halde dönerlerdi. ﴾31﴿
Ve onları gördükleri vakit derlerdi ki: «İşte bunlar sapıklardır.» ﴾32﴿
Halbuki bunlar, onların üzerlerine gözeticiler olarak gönderilmemişlerdi. ﴾33﴿
Artık o günde de o imân etmiş olanlar, o kâfirlere güleceklerdir. ﴾34﴿
Tâhtlar üzerinde seyredeceklerdir. ﴾35﴿
Nasıl o kâfirler, işler oldukları şey ile cezalanmış oldular mı? ﴾36﴿
İnşikak Sûresi
Gök yarıldığı zaman. ﴾1﴿
Ve Rabbini dinlediği ve layık kılındığı zaman. ﴾2﴿
Ve yer uzatılıp dümdüz olduğu zaman. ﴾3﴿
Ve içinde ne var ise atıp boşaldığı zaman. ﴾4﴿
Ve Rabbini dinlediği ve layık kılındığı zaman. ﴾5﴿
Ey insan muhakkak ki sen Rabbine doğru bir çalışmakla çalışıcısın, artık O'na kavuşacaksındır. ﴾6﴿
İmdi kimin kitabı sağ eline verilmiş olursa. ﴾7﴿
Artık bir kolay hesap ile muhasebe edilmiş olur. ﴾8﴿
Ve ehline sevinçli olarak dönmüş bulunur. ﴾9﴿
Fakat kime ki, kitabı arkası tarafından verilmiş olur. ﴾10﴿
Derhal bir helâkı çağırır. ﴾11﴿
Ve bir alevli ateşe yaslanacaktır. ﴾12﴿
Şüphe yok ki o, ehli arasında sevinçli bir halde idi. ﴾13﴿
İnşikak Sûresi
وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْن۪يمٍۙ ﴿٢٧﴾
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَۜ ﴿٢٨﴾
اِنَّ الَّذ۪ينَ اَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا يَضْحَكُونَۘ ﴿٢٩﴾
وَاِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَۘ ﴿٣٠﴾
وَاِذَا انْقَلَبُٓوا اِلٰٓى اَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِه۪ينَۘ ﴿٣١﴾
وَاِذَا رَاَوْهُمْ قَالُٓوا اِنَّ هٰٓؤُ۬لَٓاءِ لَضَٓالُّونَۙ ﴿٣٢﴾
وَمَٓا اُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظ۪ينَۜ ﴿٣٣﴾
فَالْيَوْمَ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَۙ ﴿٣٤﴾
عَلَى الْاَرَٓائِكِ يَنْظُرُونَۜ ﴿٣٥﴾
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﴿٣٦﴾
سُورَةُ الْاِنْشِقَاقِ
اِذَا السَّمَٓاءُ انْشَقَّتْۙ ﴿١﴾
وَاَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْۙ ﴿٢﴾
وَاِذَا الْاَرْضُ مُدَّتْۙ ﴿٣﴾
وَاَلْقَتْ مَا ف۪يهَا وَتَخَلَّتْۙ ﴿٤﴾
وَاَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْۜ ﴿٥﴾
يَٓا اَيُّهَا الْاِنْسَانُ اِنَّكَ كَادِحٌ اِلٰى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاق۪يهِۚ ﴿٦﴾
فَاَمَّا مَنْ اُو۫تِيَ كِتَابَهُ بِيَم۪ينِه۪ۙ ﴿٧﴾
فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَس۪يرًاۙ ﴿٨﴾
وَيَنْقَلِبُ اِلٰٓى اَهْلِه۪ مَسْرُورًاۜ ﴿٩﴾
وَاَمَّا مَنْ اُو۫تِيَ كِتَابَهُ وَرَٓاءَ ظَهْرِه۪ۙ ﴿١٠﴾
فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًاۙ ﴿١١﴾
وَيَصْلٰى سَع۪يرًاۜ ﴿١٢﴾
اِنَّهُ كَانَ ف۪ٓي اَهْلِه۪ مَسْرُورًا ﴿١٣﴾
سُورَةُ الْاِنْشِقَاقِ
