34, 35, 36. İşte o gün kişi kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçar.﴾34﴿34, 35, 36. İşte o gün kişi kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçar.﴾35﴿34, 35, 36. İşte o gün kişi kardeşinden, annesinden, babasından, eşinden ve çocuklarından kaçar.﴾36﴿O gün, herkesin kendine yetip artacak bir derdi vardır.﴾37﴿38, 39. O gün bir takım yüzler parlak, güleç ve sevinçlidir.﴾38﴿38, 39. O gün bir takım yüzler parlak, güleç ve sevinçlidir.﴾39﴿40, 41, 42. Yine o gün birtakım yüzleri de keder bürümüş, hüzünden kapkara kesilmiştir. İşte bunlar kâfirlerdir, günahkârlardır.﴾40﴿40, 41, 42. Yine o gün birtakım yüzleri de keder bürümüş, hüzünden kapkara kesilmiştir. İşte bunlar kâfirlerdir, günahkârlardır.﴾41﴿40, 41, 42. Yine o gün birtakım yüzleri de keder bürümüş, hüzünden kapkara kesilmiştir. İşte bunlar kâfirlerdir, günahkârlardır.﴾42﴿
Tekvir Sûresi
Güneş katlanıp dürüldüğünde,﴾1﴿Yıldızlar (kararıp) döküldüğünde,﴾2﴿Dağlar (sallanıp) yürütüldüğünde,﴾3﴿Gebe develer salıverildiğinde,﴾4﴿Vahşî hayvanlar toplanıp bir araya getirildiğinde,﴾5﴿Denizler kaynatıldığında,﴾6﴿Ruhlar (bedenlerle) birleştirildiğinde,﴾7﴿8, 9. Diri diri toprağa gömülen kıza, hangi günah sebebiyle öldürüldüğü sorulduğunda,﴾8﴿8, 9. Diri diri toprağa gömülen kıza, hangi günah sebebiyle öldürüldüğü sorulduğunda,﴾9﴿(Amellerin yazılı olduğu) defterler açıldığında,﴾10﴿Gökyüzü sıyrılıp alındığında,﴾11﴿12, 13. Cehennem tutuşturulduğunda ve cennet yaklaştırıldığında,﴾12﴿12, 13. Cehennem tutuşturulduğunda ve cennet yaklaştırıldığında,﴾13﴿Kişi neler getirdiğini öğrenmiş olacaktır.﴾14﴿15, 16. Hayır! Akıp giden, bir kaybolup bir etrafı aydınlatan yıldızlara andolsun,﴾15﴿15, 16. Hayır! Akıp giden, bir kaybolup bir etrafı aydınlatan yıldızlara andolsun,﴾16﴿Kararmaya yüz tuttuğunda geceye andolsun,﴾17﴿Ağarmaya başladığında sabaha andolsun ki,﴾18﴿19, 20. O (Kur'an), şüphesiz değerli, güçlü ve Arş'ın sahibi (Allah'ın) katında itibarlı bir elçinin (Cebrail'in) getirdiği sözdür.﴾19﴿19, 20. O (Kur'an), şüphesiz değerli, güçlü ve Arş'ın sahibi (Allah'ın) katında itibarlı bir elçinin (Cebrail'in) getirdiği sözdür.﴾20﴿