Sana Mûsa'nın kıssası geldi mi? ﴾15﴿
O vakit ki, O'na Rabbi, mukaddes Tuvâ vadisinde nidâ etmişti. ﴾16﴿
Fir'avun'a gidiver, muhakkak ki, o pek azmıştır.» ﴾17﴿
İmdi de ki: «Senin temizlenmekliğine meylin var mıdır?» ﴾18﴿
«Ve sana Rabbin yolunu göstereyim de O'ndan korkasın.» ﴾19﴿
Artık O'na pek büyük mûcize gösterdi. ﴾20﴿
O ise yalanladı ve isyan etti. ﴾21﴿
Sonra da koşarak geriye döndü. ﴾22﴿
Artık topladı da nidâ etti. ﴾23﴿
«Ben sizin en yüksek Rabbinizim,» dedi. ﴾24﴿
Fakat Allah, onu ahiretin de, dünyanın da ukûbetiyle yakaladı. ﴾25﴿
Şüphe yok ki, bunda korkar olan kimse için elbette bir ibret vardır. ﴾26﴿
Sizler mi yaradılış itibariyle daha çetinsiniz, yoksa gök mü ki, onu binâ etti? ﴾27﴿
Onun yükseklik miktarı yükseltti, sonra onu tesviye kıldı. ﴾28﴿
Ve gecesini karanlık etti, gündüzünü de çıkardı (aydınlattı). ﴾29﴿
Ve ondan sonra da yeri yaydı. ﴾30﴿
Ondan suyunu ve otlağını çıkarıverdi. ﴾31﴿
Dağları da tesbit etti. ﴾32﴿
Sizin için ve hayvanlarınız için bir menfaat olarak. ﴾33﴿
Artık o vakit ki, pek büyük bir âfet zuhûra gelir. ﴾34﴿
İnsan neye koşup durmuş olduğunu o gün hatırlar. ﴾35﴿
Cehennemde her gören kimseye açıklanmış bulunur. ﴾36﴿
Artık kim taşkınlık etmiş ise. ﴾37﴿
Ve dünya hayatını tercih eylemiş ise. ﴾38﴿
Artık şüphe yok ki, cehennemdir, odur onun yurdu. ﴾39﴿
Fakat kim ki, Rabbinin makamından korkmuş ve nefsini hevâdan nehyetmiş ise. ﴾40﴿
Artık cennette, o da (o kimse için) yurttur. ﴾41﴿
Sana Kıyametten sorarlar ki, onun vukû'u ne zamandır? ﴾42﴿
Sen onu yâdetmek hususunda ne haldesin? ﴾43﴿
Onun sonu Rabbine varır. ﴾44﴿
Şüphe yok ki sen, ancak ondan korkan bir korkutucusun. ﴾45﴿
Onlar, o Kıyameti gördükleri gün sanki bir akşam veya bir kuşluk vaktinden başka kalmamış gibi olurlar. ﴾46﴿
هَلْ اَتٰيكَ حَد۪يثُ مُوسٰىۢ ﴿١٥﴾
اِذْ نَادٰيهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًىۚ ﴿١٦﴾
اِذْهَبْ اِلٰى فِرْعَوْنَ اِنَّهُ طَغٰىۘ ﴿١٧﴾
فَقُلْ هَلْ لَكَ اِلٰٓى اَنْ تَزَكّٰىۙ ﴿١٨﴾
وَاَهْدِيَكَ اِلٰى رَبِّكَ فَتَخْشٰىۚ ﴿١٩﴾
فَاَرٰيهُ الْاٰيَةَ الْكُبْرٰىۘ ﴿٢٠﴾
فَكَذَّبَ وَعَصٰىۘ ﴿٢١﴾
ثُمَّ اَدْبَرَ يَسْعٰىۘ ﴿٢٢﴾
فَحَشَرَ فَنَادٰىۘ ﴿٢٣﴾
فَقَالَ اَنَا۬ رَبُّكُمُ الْاَعْلٰىۘ ﴿٢٤﴾
فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُو۫لٰىۜ ﴿٢٥﴾
اِنَّ ف۪ي ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشٰىۜ۟ ﴿٢٦﴾
ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَٓاءُۜ بَنٰيهَا۠ ﴿٢٧﴾
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰيهَاۙ ﴿٢٨﴾
وَاَغْطَشَ لَيْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰيهَاۖ ﴿٢٩﴾
وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰيهَاۜ ﴿٣٠﴾
اَخْرَجَ مِنْهَا مَٓاءَهَا وَمَرْعٰيهَاۖ ﴿٣١﴾
وَالْجِبَالَ اَرْسٰيهَاۙ ﴿٣٢﴾
مَتَاعًا لَكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْۜ ﴿٣٣﴾
فَاِذَا جَٓاءَتِ الطَّٓامَّةُ الْكُبْرٰىۘ ﴿٣٤﴾
يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰىۙ ﴿٣٥﴾
وَبُرِّزَتِ الْجَح۪يمُ لِمَنْ يَرٰى ﴿٣٦﴾
فَاَمَّا مَنْ طَغٰىۙ ﴿٣٧﴾
وَاٰثَرَ الْحَيٰوةَ الدُّنْيَاۙ ﴿٣٨﴾
فَاِنَّ الْجَح۪يمَ هِيَ الْمَأْوٰىۜ ﴿٣٩﴾
وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّه۪ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰىۙ ﴿٤٠﴾
فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوٰىۜ ﴿٤١﴾
يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَيَّانَ مُرْسٰيهَاۜ ﴿٤٢﴾
ف۪يمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰيهَاۜ ﴿٤٣﴾
اِلٰى رَبِّكَ مُنْتَهٰيهَاۜ ﴿٤٤﴾
اِنَّمَٓا اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشٰيهَاۜ ﴿٤٥﴾
كَاَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُٓوا اِلَّا عَشِيَّةً اَوْ ضُحٰيهَا ﴿٤٦﴾
