Hac
sûresinin büyük bir bölümü Mekke’de, 19-24. âyetleri ise Medine’de nâzil
olmuştur. Dolayısıyla onda hem Mekkî hem de Medenî sûrelerin özellikleri
vardır. 78 ayettir. Bu sûrede hac ibâdetinin İbrâhim (a.s.) tarafından
başlatılıp Hz. Muhammed (s.a.s.) tarafından devam ettirildiği anlatılır. Ayrıca
27. âyette “hac”dan açık olarak bahsedilir. Bu sebeple ona “Hac” ismi verildiği
anlaşılmaktadır. 18. âyeti secde âyetidir. Fakihlerin ittifakıyla bu âyet
okunduğu ve işitildiği zaman tilâvet secdesi yapılmalıdır. Mushaf tertibine
göre 22, nüzûl sırasına göre 88. sûredir.
Nuzül
Mushaftaki sıralamada yirmi ikinci, iniş sırasına göre yüz üçüncü sûredir. Nûr sûresinden sonra, Münâfikn sûresinden önce inmiştir. Sûrenin üslûbu ve içeriği, bir kısmının Mekke, bir kısmının da Medine döneminde indiğini düşündürmektedir. Özellikle baş taraftaki âyetlerin Mekke döneminde inmiş olması ihtimali güçlü olduğundan, genellikle Mekkî olarak nitelenir ve bütününün iniş sırası itibariyle 103. sûre olduğu kabul edilir (bu konudaki rivayet ve görüşlerin değerlendirilmesi için bk. İbn Âşûr, XVII, 180-183; Derveze, VII, 73-74; Esed, II, 666; Emin Işık, “Hac Sûresi”, DİA, XIV, 420; Ateş, nüzûl sırası bakımından seksen sekizinci sûre olduğu kanaatindedir, bk. VI, 5).
Konusu
Sûre
kıyâmetin ödleri patlatan, yürekleri boğaza getiren ve insanların akıllarını
başlarından alan dehşetli sarsıntısıyla başlar. Bunun mutlaka vuku bulacağı ise
insanın topraktan başlayıp ana rahmindeki safhalardan geçerek doğup büyüyüp
kemâle ermesi ve yaşlanıp ömrün en rezil devresine dönerek âhiret yolcusu
olması, mü’min-münkir hiç kimsenin bu mecburi istikâmetten ayrılamaması; buna
ilâveten ölü haldeki yeryüzünün her bahar yeniden hayat bularak her renkten,
her koku ve tattan binlerce bitki bitirmesi delilleriyle te’yîd edilir. Sonra
eserden müessire geçilerek Allah’ın birliği, sonsuz kudreti, bu vesileyle
kabirlerdeki ölüleri diriltip hesaba çekeceği hatırlatılır. Fakat bu açık
hakikat karşısında insanların aldığı pozisyonlar farklıdır. Kimi elinde hiçbir
haklı delil olmaksızın Allah ile mücâdeleye kalkışır, kimi münafık tabiatıyla
menfaati icabı kulluk gösterisinde bulunur, kimi de Allah’ın istediği bir
kulluk yaparak rahmet-i Rahmân’a erer. Bu vesileyle mü’min, yahudi, hıristiyan,
mecûsi ve müşrik inanç gruplarına temas edilip, bunların âhiretteki
durumlarıyla alakalı olarak cehennemden son derece korkutucu, cennetten ise
cezbedici birer manzara sunulur. Hac ibâdetinin Hz. İbrâhim ile başlayan ve
kıyamete kadar imkânı yerinde bütün müslümanlara farz bir ibâdet olduğundan ve
menâsikinden söz edilir. On beş yıla yakın bir süredir müşriklerin baskıları
karşısında iyice daralan mü’minlere artık şavaşmaları için izin verilir. Önceki
peygamberlerin ve kavimlerinin durumuna kısaca değinilerek Efendimiz ve
mü’minler teselli edilir. Kur’ân-ı Kerîm’in Allah’tan gelen hak kelam olduğu,
gerçek ilim sahiplerinin bu konuda hiçbir tereddütlerinin olmadığı belirtilir.
Hepsi de insanın yerini yurdunu terk ederek uzaklara gitmesini, çeşitli
zahmetlere katlanmasını ve aynı inancı taşıyanlarla kader birliği yapmasını
gerektiren hac ve cihattan sonra, aynı doğrultuda Allah yolunda hicret teşvik
edilir. Allah Teâlâ’nın kâinatta tecelli eden varlık delilleri ve kudret
akışlarına temas edilerek, insanlar gerçek bir tevhid inancıyla O’na kulluğa
çağrılır. Hiçbir işe yaramaz bâtıl inanç ve hiçbir şeye hatta en küçük bir
sivrisineği bile yaratmaya güç yetiremeyen sahte ilâhlardan uzaklaşmaları
tavsiye edilir. Son olarak mü’minlere hitap edilerek namaz, zekât ve her türlü hayırlı
amellerle Allah’a kul olmaları, Allah’ın kendilerine olan hususi ikramlarına
karşılık O’nun yolunda hakkıyla cihad etmeleri, örnek yaşayışlarıyla İslâm’ı
temsil ederek tebliğ etmeleri ve bu hususta en güzel yardımcı olan Allah’a
güvenmeleri telkin edilir.
8: İnsanlardan öylesi var ki, ne doğru bir bilgisi, ne bir yol göstericisi, ne de aydınlatıcı bir kitabı olmadan Allah hakkında tartışır durur.
9: İnsanları Allah’ın yolundan saptırmak için böbürlenip haktan yüz çevirerek tartışmasını sürdürür. Böylesinin hakkı dünyada rezillik olduğu gibi, kıyâmet günü de ona yakıcı cehennem azâbını tattıracağız.
10: Kendisine: “İşte bu azap, dünyadayken bizzat yapıp buraya gönderdiğin günahların cezasıdır” denilecek. Yoksa Allah, kullarına asla zulmetmez.
11: İnsanlardan öylesi var ki, Allah’a dünyevî bir çıkar beklentisi içinde kıyısından kenarından kulluk eder. Öyle ki; eğer beklentisi gerçekleşir de bir iyilik görürse gönlü onunla huzura kavuşur, dininde sebât eder. Fakat başına bir felâket gelirse hemen gerisin geri dönüp Allah’a kulluğu terk eder. Böyleleri dünyasını da, âhiretini de kaybetmiştir. İşte apaçık hüsrân budur!
TEFSİR:
Bu
sûrenin üçüncü âyetinde şeytana uyup sadece kendileri sapık yollara düşen
kimselerden bahsedilmişti. Bu âyetlerde ise yalnız kendileri doğru yoldan
sapmakla kalmayıp, başkalarını da saptırmaya çalışan kimselerden
bahsedilmektedir. Bunlar gururlu, kibirli, kendini beğenmiş, inatçı, mağrur ve
hak söze kulak asmayan kimselerdir. Halbuki onlar:
›Gözlem, deney ve tecrübe sonucu elde edilen doğru bir bilgiye
sahip değillerdir.
›Ne önlerinde kendilerine doğru yolu gösteren bir rehberleri, ne de
ellerinde kendisiyle istidlâl edecekleri bir senetleri vardır.
›İlâhî vahye dayanan bir bilgi kaynağına, yollarını aydınlatıcı bir
kitaba da sahip değildirler.
Bir
tartışmada doğru ve tutarlı olabilmek için bunların ya hepsine veya bir kısmına
sahip olmak gerekir. Bunlardan herhangi biri olmadan yapılan tartışma düpedüz
yalan ve şamatadan öteye geçemez. Hele hakkında tartışma yaptığı zat, bütün
doğruluğun, hak ve hakikatin yegâne sahibi Allah ise durumun vehâmeti daha da
artar. Artık, yaptığı kötülüklere karşılık böyle birini bekleyen acı sonuç,
dünyada rezil rüsvâ olmak, âhirette de pek yakıcı cehennem azabını boylamaktır.
Bir
kısım insanlar var ki, onlar da imanla küfrün sınırında dolaşır dururlar:
İnsanlardan öylesi var ki, Allah’a dünyevî bir çıkar beklentisi içinde kıyısından kenarından kulluk eder. Öyle ki; eğer beklentisi gerçekleşir de bir iyilik görürse gönlü onunla huzura kavuşur, dininde sebât eder. Fakat başına bir felâket gelirse hemen gerisin geri dönüp Allah’a kulluğu terk eder. Böyleleri dünyasını da, âhiretini de kaybetmiştir. İşte apaçık hüsrân budur!
2.
Diyanet Vakfı Meali
İnsanlardan kimi Allah'a yalnız bir yönden kulluk eder. Şöyle ki: Kendisine bir iyilik dokunursa buna pek memnun olur, bir de musibete uğrarsa çehresi değişir (dinden yüz çevirir). O, dünyasını da, ahiretini de kaybetmiştir. İşte bu, apaçık ziyanın ta kendisidir.
3.
Diyanet İşleri (Eski) Meali
İnsanlar içinde Allah'a, bir yar kenarındaymış gibi kulluk eden vardır. Ona bir iyilik gelirse yatışır, başına bir bela gelirse yüz üstü döner. Dünyayı da ahireti de kaybeder. İşte apaçık kayıp budur.
4.
Diyanet İşleri (Yeni) Meali
İnsanlardan öylesi de vardır ki, Allah’a kıyıdan kenardan kulluk eder. Eğer kendisine bir hayır dokunursa, gönlü onunla hoş olur. Şâyet başına bir kötülük gelirse, gerisingeri (küfre) dönüverir. O dünyayı da kaybetmiştir, ahireti de. İşte bu apaçık ziyanın ta kendisidir.
5.
Elmalılı Hamdi Yazır Meali
İnsanlardan kimi de Allah'a bir yar kenarındaymış gibi ibadet eder, eğer kendisine bir iyilik gelirse ona gönlü yatışır ve eğer başına bir bela gelirse yüzüstü dönüverir. Dünyayı da ahireti de kaybeder. İşte apaçık kayıp budur.
6.
Elmalılı Meali (Orjinal) Meali
Nâstan kimi de Allaha kıyıdan kıyıya ıbadet eder, eğer kendisine bir hayır isabet ederse ona yatışır ve eğer bir mihnet isabet ederse yüz üstü dönüverir «dünyayı da ahireti de kaybetmiş» olur, işte husranı mübîn odur
7.
Hasan Basri Çantay Meali
İnsanlardan kimi de Allaha, (dîninin) yalınız bir taraf (ın)-dan (tutub), ibâdet eder. Eğer kendisine bir hayır dokunursa ona yapışır. Eğer bir fitne isaabet ederse yüzü üstü döner. Dünyâda da, âhiretde de hüsrana uğramışdır o. Bu ise apaçık ziyanın ta kendisidir.
8.
Hayrat Neşriyat Meali
İnsanlardan bazısı da, Allah'a bir kenardan (şübhe içinde) kulluk eder. Artık ona bir iyilik isâbet ederse, onunla mutmain olur. Fakat ona bir kötülük isâbet ederse, yüzüstü döner (dinden çıkar). Dünyayı da, âhireti de kaybetmiştir. İşte o apaçık hüsran, budur!
9.
Ali Fikri Yavuz Meali
İnsanlardan kimi de Allah'a dinin bir ucundan ibadet eder; eğer kendisine bir hayır isabet ederse ona razı olur, kararlaşır ve eğer bir bela isabet ederse, yüzü üstü döner (dinden çıkar). Dünya ve ahireti perişan olur. İşte bu aldanış, apaçık ziyandır.
10.
Ömer Nasuhi Bilmen Meali
Ve insanlardan öylesi de vardır ki, Allah'a bir tereddüt üzere ibadet eder. Eğer ona bir hayır dokunursa onunla yüreği rahat eder ve eğer bir mihnet dokunursa yüzü üzerine geri döner. Dünyada da ahirette de ziyana uğramıştır. İşte apaçık ziyan budur,bu.
11.
Ümit Şimşek Meali
İnsanlardan öylesi de var ki, Allah'a iğreti şekilde kulluk eder. Kendisine bir iyilik eriştiğinde onunla mutlu olur; başına bir imtihan geldiği zaman ise yüz geri dönüverir. O, dünyada da, âhirette de ziyana uğramıştır. Apaçık bir hüsran diye işte buna denir.
12.
Yusuf Ali (English) Meali
There are among men some who serve Allah, as it were, on the verge: if good befalls them, they are, therewith, well content; but if a trial comes to them, they turn on their faces: they lose both this world and the Hereafter: that is loss for all to see!
Sadece meal okumak ile Kur'ân-ı Kerim'in bir çok âyetinin tam mânâsı ile anlaşılması mümkün olmayabilir. Ayetlerin izahı için mutlaka bir tefsire başvurulması gerekir. Hac Sûresi 11. ayetinin tefsiri için tıklayınız
*
Türkçe okunuşlarından Kur'an-ı Kerim okumak uygun görülmemektedir. Ayetler Türkçe olarak arandıkları için sitemize eklenmiştir.
Kâf sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 45 âyettir. İsmini 1. âyette geçen ق (Kāf) harfinden alır. Resmî tertîbe göre 50, iniş sırasına göre 34. sûredir.
...
Yasin suresi Mekke’de nazil olmuştur. 83 ayettir. İsmini birinci ayette geçen يٰسٓ (Yasin) kelimesinden alır. Resmî sıralamada 36, nüzul (İniş) sırası ...
İbrâhim Âleyhisselâm; Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslâm’ın müştereken kabul ettiği büyük peygamberdir. Kur’an-ı Kerim’de Hz. İbrahim’den (a.s.) birçok ...
